Nederland

Nederland is een van de oprichters van het Eurovisiesongfestival en was er in 1956 dus al bij. Sterker nog: het allereerste songfestivalliedje ooit was kwam van Nederland. Met uitzondering van twee edities die op 4 mei werden georganiseerd (Nationale Dodenherdenking) en twee edities waarbij Nederland vanwege een te laag resultaat thuis moest blijven, werd altijd deelgenomen.

De eerste jaren waren ronduit succesvol met winst in 1957  (Corry Brokken) en in 1959 (Teddy Scholten). Er zouden nog drie overwinningen volgen, in 1969 (toen Lenny Kuhr met haar De troubadour een van de vier nummers één was), in 1975 met de groep Teach-In en het vermaarde Ding-a-dong en uiteindelijk in 2019 met Duncan Laurence's Arcade.

Sindsdien zijn de overwinningen uitgebleven. Nederland organiseerde nog wel de 1980-editie van het festival (omdat Israël voor de tweede keer op rij won en geen geld meer had), en een paar keer werd een positie in de top vijf veroverd, maar over het algemeen gingen de resultaten bergafwaarts. De 'grote droogte' trad in tussen 2005 en 2012 toen Nederland geen enkele keer de halve finale door wist te komen.

Dat veranderde in 2013 met de beslissing van superster Anouk om mee te doen. Ze werd negende en baande de weg voor andere grote namen om mee te doen. Sindsdien is nog maar twee keer de finale niet bereikt, was de tweede plek van The Common Linnets met Calm after the storm (2014) een hoogtepunt en culmineerde de nieuwe koers in de eerste overwinning sinds 44 jaar: het hierboven al genoemde Arcade van Duncan Laurence.

Bijzonderheden: Nederland leverde in 1964 de eerste deelnemer van Aziatische afkomst op het festival (Anneke Grönloh) en in 1966 de eerste zwarte deelnemer ooit (Milly Scott). Verder is Corry Brokken de enige songfestivalartiest die zowel eerste (1957) als laatste (1958) werd.