- Het Eurovisie Songfestival 1987 werd op 9 mei in Brussel, België gehouden.
- Johnny Logan won voor de tweede keer. Na zijn victorie in 1980 met What's another year zegevierde hij dit jaar met zijn zelfgeschreven Hold me now. Daarmee werd en bleef hij de enige artiest die het festival twee keer gewonnen heeft. Overigens werd hij ook als componist ook al eens tweede (in 1984, met Linda Martins Terminal 3) en eerste (in 1992, met Why me, van opnieuw Linda Martin.)
- Voor het eerst telde het festival 22 deelnemers, en de European Broadcasting Union stelde dat vanaf dit jaar ook een tijdlang als de limiet - waardoor er in de jaren negentig allerlei eliminerende maatregelen genomen moesten worden. Pas in 2004 ging men over tot het houden van een halve finale (in 2008 uitgebreid naar twee halve finales).
- In 2009 verklaarde een voormalig medewerker van het ministerie van onderwijs van de Sovjet-Unie dat zijn minister in 1987 had geopperd om het land mee te laten doen aan het Eurovisie Songfestival. De redenen waren politiek en promotioneel: het zou een betere relatie op kunnen leveren met de westerse landen. Noch de communistische partij, noch partijleider Gorbatsjov waren echter voor dit idee te porren. Ze vonden het een te radicale stap. Pas na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie debuteerde Rusland op het festival (in 1994). (bron)
- Opvallende deelnemers waren de mannen van het Italiaanse duo Umberto Tozzi & Raf. Afzonderlijk hadden zij beiden al grote hits gescoord. Hoewel ze niet wonnen (maar als derde eindigden) is hun Gente di mare een ware songfestivalklassieker geworden.
- Dat gold in iets beperktere mate ook voor de Duitse groep Wind. Zij werden voor de tweede keer tweede (na hun Für alle in 1985), en hun Lass die Sonne in dein Herz scoorde behalve op het festival ook in de Europese hitlijsten.
- Het lied van de Zweedse Lotta Engberg heette Fyra Bugg & en Coca-Cola (Vier kauwgom en een Coca-Cola), maar moest vanwege het vermijden van merknamen veranderen van titel. Op het festival heette het lied daarom Boogaloo, en zong Engberg: 'Boogaloo, dansa rock ’n’ rolla.'
Sorteer op
5
Liliane Saint-Pierre — Soldiers of love
(Gyuri Spies/ Marc de Coen/ Liliane Keuninckx)
11e
56
15
Christine Minier — Let mots d'amour n'ont pas de dimanche
(Gerard Curci/ Marc Minier)
14e
44
19
Anne-Catherine Herdorf & Bandjo — En lille melodi
(Helge Engelbrecht/ Jacob Jonia)
5e
83
Gerelateerde berichten
Meedoen aan het Eurovisie Songfestival moet haast wel een tikkeltje verslavend zijn. Veel deelnemers probeerden het na hun eerste jaar nog eens, of soms: nog eens en nog eens en nog eens. Maar opvallend is het dat zelfs eerdere winnaars dat deden (zoals de Noor Alexander Rybak in 2018, zie foto) – en je zou zeggen dat zij enkel wat … »
De Eurovisiedeelname van Liliane Saint-Pierre is de navel van haar loopbaan. Ervóór had ze, als jong meisje, een Nederlandstalige, Duitstalige en een Franstalige carrière, erná had ze dance-achtige hits en zong ze teksten die impact maakten. Een gesprek met Liliane Saint-Pierre is een reis door de tijd, met tussenstops bij Soldiers of love en Sacha, een gesprek over verantwoordelijkheden en … »