Verenigd Koninkrijk

Het Verenigd Koninkrijk (Engeland, Wales, Schotland en Noord-Ierland) was maar twee keer absent op het Eurovisiesongfestival: in 1956, het eerste jaar, omdat het land een eigen liedjesfestival organiseerde, en in 1958, toen men ontevreden was over de relatief lage placering van de eerste Britse deelneemster in 1957. Sindsdien deed het Verenigd Koninkrijk, een van de 'Grote Vijf', de beste betalers aan het festival, aan alle edities mee.

Het Verenigd Koninkrijk was traditioneel een van de best scorende landen, maar had dan ook jarenlang het voordeel van het kunnen zingen in een taal die iedereen begreep. Toen elk land zijn eigen taal mocht kiezen viel dat voordeel weg, en sindsdien zijn de resultaten dan ook gemiddeld een stuk slechter.

Maar de songfestivalgeschiedenis kent vele Britse successen. Beroemde deelnemers als Cliff Richard, The Shadows, Olivia Newton-John, Blue, Engelbert Humperdinck en Bonnie Tyler, maar liefst vijftien keer een tweede plek (een absoluut record) en vijf overwinningen.

Die kwamen op naam van Sandie Shaw met Puppet on a string (1967), Lulu met Boom-bang-a-bang (1969), Brotherhood of Man met Save your kisses for me (1976), Bucks Fizz met Making your mind up (1981) en Katrina & The Waves met Love shine a light (1997).

Nadat het in de laatste decennia vaak ronduit slecht ging met het Verenigd Koninkrijk op het Songfestival, werd in 2022 de weg omhoog weer gevonden. De interne selectie werd een stuk serieuzer en met Sam Ryder en zijn Spaceman werd een prachtige tweede plek achter Oekraïne bereikt, wat ervoor zorgde dat de organisatie van het festival een jaar later (nadat Oekraïne vanwege de Russische terreurinval moest afhaken) in Liverpool terechtkwam.