Voor de achtste keer reiken wij de Eurostory Best Lyrics Award uit – de prijs voor de beste songtekst van het Eurovisie Songfestival. In eerdere jaren werd de prijs gewonnen door Oekraïne (2016), Frankrijk (2017, 2018), Italië (2019, 2021, 2022) en Oostenrijk (2023).

En nu zijn de vijf genomineerden voor 2024 bekend! Ook dit jaar zal de winnaar worden gekozen door een grote internationale vakjury, én door jullie, bezoekers van deze site.

De genomineerden
De genomineerden voor de Eurostory Best Lyrics Award 2024 zijn:

  • Australië: One blood (One milkali), Electric Fields, tekst: Michael Ross, Zaachariaha Fielding
  • Italië: La noia, Angelina Mango, tekst: Angelina Mango,  Madame
  • Kroatië: Rim tim tagi dim, Baby Lasagna, tekst: Marko Purišić
  • Nederland: Europapa, Joost Klein, tekst: Joost Klein, Maradonnie, Tim Haars
  • Zwitserland: The code, Nemo, tekst: Benjamin Alasu, Lasse Mydtsian Nymann, Linda Dale, Nemo Mettler

Hieronder vind je de juryrapporten.

Australië: One blood (One milkali), Electric Fields, tekst: Michael Ross, Zaachariaha Fielding

Juryrapport:
Als we het lied One milkali (One blood) met één woord moeten duiden, dan zou dat zijn: spiritueel. Zanger Zaachariaha Fielding en producer Michael Ross nodigen ons uit om de planeet zoals we die kennen, met al het direct zichtbare en tastbare, op een andere schaalgrootte te bekijken. Kleiner. Maar ook groter. Op atoomgrootte, maar ook op heelalgrootte. In moleculaire stelsels en nevelen. ‘To see,’ zingen ze, ‘[that] we don’t own the universe.’ One milkali (One blood) is een anti-ego lied met daarin ook één van de meest ik-vernietigende zinnen uit de Songfestivalgeschiedenis: ‘My soul slips away from its title’ / mijn ziel ontglipt haar titel’. Daarin zit meteen de uiterst verbindende boodschap van het lied, met een lijnrechte link naar de liefde, want zelfs kussende lippen vallen uiteen, ‘we kiss and matter dismantles’. Een bewustwordingstekst over hoe immens klein wij zijn als mens, ‘one of them billion-billions’, en tegelijkertijd immens groot. Want zelfs als wij er niet (bewust bij) zijn, als we dromen, dan geldt: ‘the atoms are awake.’. Electric Fields geeft in dit lied het podium, de songtitel en kerngedachte aan het Yankunytiatjara, één van de oudste Aboriginal talen van Australië. Symbolisch en treffend.

Italië: La noia, Angelina Mango, tekst: Angelina Mango, Madame

Juryrapport:
Angelina Mango zingt La noia, oftewel: De verveling. Ze bezingt hiermee het perspectief van een meisje in de Italiaanse samenleving, een meisje dat niet zelf kiest maar geleefd wordt door anderen, en dan met name door het patriarchaat, de mannen die haar geen ‘parels van wijsheid’ geven maar ‘gekleurde kralen’, voor ‘de kleine meisjes met trauma’s.’ De mannen doen de business en schrijven de teksten, zij (Angelina) tekent blind de contracten. Want veel meer heeft ze niet in te brengen. Op sarcastische wijze voert ze haar tekstschrijver als personage op. ‘Ik wil je niet vervelen,’ zegt hij, ‘maar ik heb hier een liefdesliedje, en iemand moet het zingen.’ In de tekst zitten ook verwijzingen naar de Bijbel, zo heeft ze het over een doornenkroon die ze aangemeten krijgt maar bijna ook zelf koestert. Want wie lijdt erváárt tenminste iets. Net als wanneer je de cumbia danst, de van oorsprong Colombiaanse danssoort die in het refrein centraal staat. Daarover zingt ze: ‘Als ik het risico loop om te struikelen, stopt in ieder geval de verveling.’ In een heerlijk aanstekelijk, sarcastisch gezongen lied is het vooral dat wat de zangeres doet: wachten tot er eindelijk iets gebeurt.

Kroatië: Rim tim tagi dim, Baby Lasagna, tekst: Marko Purišić

Juryrapport:
Op het eerste gezicht lijkt Rim tim tagi dim een titel in de categorie Ding-a-dong en Diggiloo-diggiley, en inderdaad, die klanken betekenen ogenschijnlijk niets speciaals. Maar dan de coupletten. ‘I’m a big boy now, I’m ready to leave, ciao, mama, ciao’- zo opent Baby Lasagna zijn vertelling. Het gaat hier over een jongen die vertrekt uit zijn kleine Kroatische dorpje, misschien wel Umag, waar Marko Purišić, de echte naam van de zanger, vandaan komt. Uit Kroatië vertrekken meer inwoners dan dat erbij komen. Vooral jonge mensen verhuizen naar het buitenland. Purišić vertelt erover met even lollige als pijnlijke constateringen. De zinnen ‘I’m leaving now and I sold my cow’ en ‘Gonna miss you all, but mostly the cat’ zijn grappig. Maar de bitterheid treedt in bij: ‘There’s no going back, my presence fades to black’. Helemaal serieus wordt het als hij die zin laat rijmen op ‘anxiety attacks’, en meteen erna horen we weer ‘Rim tim tagi dim’, waardoor je je afvraagt of de titel niet gewoon het geluid weergeeft van die angstaanvallen in zijn hoofd. Gelukkig wordt even verderop de kat opnieuw genoemd: ‘Meow, cat, please meow back’ – en dat is de geestigste manier om te verwoorden wat iedere vertrekker diep van binnen hoopt: dat er door de achterblijvers naar je terug wordt gemauwd.

Nederland: Europapa, Joost Klein, tekst: Joost Klein, Maradonnie, Tim Haars

Juryrapport:
De lol van de tekst van Europapa springt op uit de titel. Die is namelijk een samenvatting van de alle elementen uit het lied. Ten eerste dat ‘Euro’ – door al zijn zinnen heen speelt Joost Klein met steden en landen (friends in France, trein naar Berlijn, benen naar Wenen). Ten tweede het ‘papa’ als klanknabootsing: in die lettergrepen kondigt het hakkende dansen zich al aan. En ten derde ‘papa’ als in ‘vader’. Door alle feestelijke zinnen heen maakt Klein duidelijk dat dit misschien wel zijn ultieme poging is om zijn vroeg overleden ouders, en met name zijn vader, te eren. De regel ‘Ik heb geen visum nodig om bij je te zijn’ krijgt een heel andere lading als je hem in die context leest. En ‘Ik ben echt alles kwijt, behalve de tijd’ komt, als je er langer over nadenkt, stevig aan, net als de verwijzing naar Stromae met zijn Papaoutai (wat letterlijk betekent: ‘Papa, waar ben je?’). En dan is er natuurlijk het ontroerende slot van het lied: ‘Ik mis je elke dag, is wat ik stiekempjes fluister. Zie je nou wel, pa? Ik heb naar je geluisterd.’

Zwitserland: The code, Nemo, tekst: Benjamin Alasu, Lasse Mydtsian Nymann, Linda Dale, Nemo Mettler

Juryrapport:
Nemo zingt over ‘the code’. Dat doet denken aan geheimschrift, aan iets wat je moet ontcijferen. Maar voor Nemo heeft het ontdekken van dat wat er schuilgaat achter de code met een veel groter iets te maken: met dat wat de maatschappij hen als genderqueer persoon aan beperkte keuzes oplegt. Je moet nul of één zijn – computertaal voor het één of het ander. Oftewel: binair. Oftewel: mannelijk of vrouwelijk. Nemo verwoordt het prachtig in de bridge van hun song: ‘Somewhere between the 0’s and 1’s I’ve found my kingdom come.’

Dat laatste woord is een belangrijke nuancering: hun ‘kingdom come’, en niet enkel hun ‘kingdom’. De verwachting van een kingdom is dus gevonden, nog niet dat volledige kingdom (getuige deze zinnen: ‘Let me taste the lows and highs, let me feel that burning fright’). Het fijne aan deze song over non-binairiteit is dat zowel de melodie als de tekst niet verontschuldigend zijn, ook niet beschuldigend, maar simpelweg euforisch. En een regel als ‘I broke the code like ammonites, I gave it time’ is natuurlijk een schitterende, beloftevolle manier om deze levensveranderende zoektocht te beschrijven. Bovendien: hoe vaak zullen er ammonieten in een Eurovisieliedje zijn genoemd?

Teya & Salena: ‘Songwriters zijn zo belangrijk!’
Teya en Salena, mede-tekstschrijvers en uitvoerenden van  Who the hell is Edgar? en winnaars namens Oostenrijk in 2023, bedankten de jury en de mensen die gestemd hebben. ‘We zijn hier heel gelukkig mee. Voor ons laat dit zien hoe belangrijk een goede tekst is en hoe belangrijk het is dat we tekstschrijvers de waardering geven die ze verdienen. We voelen ons vereerd. Dank voor de aandacht die jullie hieraan besteden.’

Stem nu!
De winnaar wordt deels bepaald door een internationale professionele jury, bestaande uit auteurs, journalisten, liedjesschrijvers en oud-deelnemers (75%), EN deels door JULLIE, bezoekers van onze website (25%). Je kunt nu (tot en met 5 mei) je stem uitbrengen via de poll bovenaan deze pagina. Vlak voor de finale van het Eurovisie Songfestival in Malmö maken we de winnaar bekend van de Eurostory Best Lyrics Award 2024!

Meer informatie over de Eurostory Best Lyrics Award en eerdere winnaars: