Het juiste liedje op de juiste tijd – dat geldt in grote mate voor de op 1 mei uitgebrachte nieuwe single van Ermal Meta (Eurovisie 2018). Hoewel hij de tekst net vóór de c-crisis schreef, schoot de song toch direct naar de top van de Italiaanse downloadlijsten. Komt dat door de timing? Door de melodie? Door de titel? Finirà bene! – ‘Dit zal goed aflopen!’

Twee tweets
30 april 2020
Ermal Meta schrijft een tweet: ‘Ik had nooit gedacht dat ik nu een liedje uit zou brengen dat ik in januari geschreven heb, maar ik zou zo graag willen dat het jullie hetzelfde gevoel geeft als dat het mij deed. Hoop. En verder zien we wel.’
4 mei 2020
Een groot fanaccount (I lupi di Ermal – ‘Ermals wolven’) toont een filmpje van een binnenplein met balkons waar iedereen danst, lichtjes aangestoken heeft en precies datzelfde liedje zingt – bekijk het hier.
Begeleidende tweet-tekst: ‘Als een liedje van iedereen wordt, dan leeft muziek pas echt.’

Toverdrank
De clip – gemaakt door Comò Lab – is een animatie over een oosterse krijger die met zijn leger het kwaad dient te verslaan. Dat kwaad is abstract: we zien duistere schaduwen met gemene, gele ogen. De eerste slag gaat verloren. Maar dan haalt de krijger een flesje tevoorschijn. Zijn strijders drinken allemaal een slok – en de vijand wordt verslagen. Wat voor toverdrank heeft hij ze toegediend? De krijger heeft zijn kennis van oude rotstekeningen, dus – is het een geheim recept? Onbekende magie? Aan het eind van de clip blijkt dat hij het flesje gewoon vulde met… rivierwater. En dus weten we wat de overwinning bracht. Hoop.

Strijdlied
Het is een duidelijke boodschap die Ermal overbrengt. We beleven weken van coronagewenning, van coronavermoeidheid, van beginnende uitputting en van groeiende onzekerheid. Maar ook van eerste versoepelingen, ingegeven door afnemende in plaats van toenemende dodencijfers. In plaats van een beschrijvende coronasong (zoals deze) of een boze (zoals deze) kiest Finirà bene dus voor bemoediging.
Dat blijkt bijvoorbeeld uit de fantastische eerste zin:
Dit is geen duisternis, dit zijn alleen maar tunnels.
En uit het heldere refrein:
Maar maak je geen zorgen –
het zal goed aflopen.
Het zal goed aflopen.
Het zal goed aflopen.
En dat allemaal op muziek die aan Morricone doet denken, filmisch, strijdbaar, het is alsof we op de ruggen van pezige paarden zitten.

Bezwerend
Die kwaliteiten had Non mi avete fatto niente ook. Samen met makker Fabrizio Moro zong Meta het in Lissabon (2018). De vakjury’s zagen niet veel in dit lied dat ook al uit de kloppende pols van de tijd was ontstaan (lees ons artikel hierover – de song ging over opkomend terrorisme en hoe we ons er mentaal tegen kunnen verweren): zeventiende plek. Maar het publiek herkende zich en stemde de Italianen naar een derde positie. Gecombineerd eindresultaat: vijfde.
De titel (‘Je hebt me absoluut niets aangedaan’), die aangeeft hoe terreur géén invloed heeft op de voortgang van onze collectieve vrolijkheid en onze gezamenlijke moed – was al net zo bezwerend als ‘Dit zal goed aflopen.’ In die zin zijn de twee songs nabije familie.

Niet over nu
Maar de zanger zei het zelf al: het lied werd in januari geschreven. Het gaat feitelijk niet over onze lockdowngevoelens. De tekst hint eerder op het verdriet vlak voor het al dan niet verbreken van een relatie:
Het is niet jouw schuld als je maar niet kunt besluiten of je weg moet gaan, of je moet blijven, of je alles moet laten zoals het is.
Het is niet mijn schuld dat ik het nodig heb om te geloven dat er hier iemand is, die mij nodig heeft.

Bene! Bene! Bene!
Maakt dat uit?
Nee. Een liedje bepaalt nu eenmaal niet zelf hoe het zich aan mensenhersens hecht.
Zinnen als Finirà come vuole, finirà come viene, finirà finirà che non dura per sempre (‘Het zal eindigen zoals het zelf wil, zoals het komt, het zal niet eeuwig blijven duren.’) doen hun eigen werk.
Grote kans dus dat veel Italianen zich deze Ermal-Meta-hit over jaren en decennia als Covidkrijgslied zullen herinneren. Zodra ze het horen weten ze het weer: door mee te kunnen roepen met de woorden ‘Bene! Bene! Bene!’ trokken we het einde van de tunnel een eindje verder open.
Waar Diodato’s Eurovisie-2020-inzending (Fai rumore – ‘Maak lawaai’) voor velen de schrik en het gemis van geliefden van de eerste weken verwoordde, wekt Finità bene de wil om het zwaard weer op te pakken.
Dat doet een juist lied op de juiste tijd.
Muziek is een flesje vol hoop.

Lees hier onze vorige Eurovisievondsten:
Mahmood – Eternantena
Monique Melsen – Pomme pomme pomme
zalagasper – Box
Blanche – Empire
Korni Grupa – Moija generacija
Filipe Sambado – Gerbera amarela do sul
Madcon – Glow
The Starlings – My town
Loïc Nottet – Mr/Mme
GreenJolly – Razom nas bahato
Karin Park – Human beings
Münchener Freiheit – Viel zu weit
Lauris Reiniks – Dīvaini mierīgi
The Roop – Yes, I do
Big Brovaz – Big bro thang
Erika Vikman – Cicciolina