- Het Eurovisie Songfestival 1970 werd op 21 maart in Amsterdam, Nederland gehouden.
- Nadat in 1969 vier landen tegelijk hadden gewonnen ontstond de vraag: wie gaat er nu organiseren? Spanje (1969) en het Verenigd Koninkrijk (1968) hadden het de voorgaande jaren gedaan, dus Frankrijk en Nederland bleven over. Om te beslissen werd er een muntje opgegooid, ten gunste van Nederland.
- Het werd een uitgeklede editie, want uit protest tegen de vreemde puntentelling en dito uitslag van het jaar ervoor bleven Noorwegen, Zweden, Finland, Oostenrijk en Portugal thuis.
- Portugal had al wel een inzending gekozen: Sérgio Borges met Onde vais rio que eu canto.
- Om te voorkomen dat er nogmaals 4 of 6 of 8 landen tegelijk wonnen werd een nieuwe regel ingesteld: de landen die gezamenlijk op de eerste plaats belandden moesten opnieuw optreden, waarna de juryleden van de overige landen door hun hand op te steken hun voorkeur aan zouden moeten geven. Als er dan wéér een ex aequo zou zijn, waren er dus toch meerdere winnaars.
- De puntentelling: elk land had tien juryleden, die ieder op één liedje mochten stemmen.
- In 1970 werden de 'postcards', de introductiefilmpjes voor elk nummer, geïntroduceerd.
- Spanje zond de op dat moment nog onbekende zanger Julio Iglesias. Na het festival werd hij een wereldster, met vele, vele internationale hits. Nog weer later werd hij bekend als vader van de - opnieuw - wereldster Enrique Iglesias.
- Opvallend (omdat het niet vaak gebeurt) was dat er op dit festival geen terugkerende artiesten deelnamen. Dat was sinds 1956, het allereerste songfestival, nog niet gebeurd.
- Het Verenigd Koninkrijk was de grote favoriet. Het zond de bekende zangeres Mary Hopkin, die onder de hoede van Paul McCartney, op het Apple-label van The Beatles, een enorme hit had gehad, Those were the days. Er was zelfs als een overwinningsfeest gepland. Toen uiteindelijk niet het Verenigd Koninkrijk, maar Ierland won, was de teleurstelling dan ook groot. Later zou Hopkin gezegd hebben dat ze optreden op het festival 'vernederend' had gevonden en dat ze het liedje waarmee ze aantrad (Knock, knock, who's there?) haatte.
- De Ierse Dana scoorde een behoorlijke hit met haar liedje All kinds of everything. Het werd een Eurovisieklassieker. Dana zelf streefde later een politieke carrière na. Zo zat ze onder andere in het Europees Parlement en deed twee keer mee aan de Ierse presidentsverkiezingen.
- Duitsland zond voor de eerste keer zangeres Katja Ebstein. Ze werd derde. Dat deed ze nog eens in 1971 en haar laatste deelname was in 1980, toen ze tweede werd achter Johnny Logan.
- Omdat groepen officieel pas in 1971 werden toegestaan op het Eurovisiepodium moest de Nederlandse groep Hearts of Soul zich presenteren als 'Patricia and Hearts of Soul'.
Sorteer op
Gerelateerde berichten
We organiseerden dit jaar voor het eerst de Grote Eurostory Schrijfwedstrijd. We ontvingen heel wat inzendingen, de jury las en herlas en koos drie winnaars. Daarnaast waren er nog twee verhalen die we het voorstellen waard vonden – zij kregen een eervolle vermelding. Hier de tweede: de nostalgische terugblik op het eerste Songfestival van Jeroen Loppersum, dat van 1970. Zo … »
Het eerste dat ik zag, was het 15de. Amsterdam, 21 maart 1970. Ik was 12. Van de deelnemers – óók 12 – herinner ik mij The Hearts of Soul en Dana. Dat Julio Iglesias en Mary Hopkin meededen, weet ik sinds vanmorgen. Dana, die won, zong zittend op de rand van het podium. Zeven jaar ouder dan ik, Iers, witte … »