Ellen Deckwitz Mede-oprichter
Is dichter, columnist voor NRC Handelsblad en cultuurwetenschapper. Ze won onder meer de C. Buddingh’-prijs en het Nederlands Kampioenschap Poetry Slam. Ze trad als dichter op in zowel binnen- als buitenland: van Portugal tot Oman, van Schotland tot Mongolië. Ook op Lowlands, de Nacht van de Poëzie en bij De Wereld Draait Door laat ze regelmatig haar hoofd zien. Deckwitz behaalde aan de Rijksuniversiteit Groningen een Research Master in de Literatuur- en Cultuurwetenschap. Ze schrijft graag over literatuur, voetbal en ballet.
Over het Eurovisie Songfestival:
Wat begon als iets wat ik als kind hartstochtelijk volgde, ontwikkelde zich tot guilty pleasure tijdens mijn middelbare schooltijd en groeide uit tot een ware passie tijdens mijn studies Literatuur- en Cultuurwetenschap. Het is niet alleen een podium waar je soms echt fantastische nieuwe muziek ontdekt, het is ook een samenballing van geschiedenis, politiek en kunst, waardoor ik ieder jaar weer op het puntje van mijn stoel zit en het ooit tot commentator hoop te schoppen.
Favoriete Eurovisieliedjes:
Oekraïne
in
Belgrado 2008
Ani Lorak – Shady Lady
(Philipp Kirkorov/Karen Kavaleryan)
Georgië
in
Helsinki 2007
Sopho – Visionary dream
(Beqa Jafaridze/Bibi Kvachadze)
Ierland
in
Dublin 1994
Paul Harrington and Charlie McGettigan – Rock 'n' Roll Kids
(Brendan Graham)
Turkije
in
Oslo 2010
maNga – We could be the same
(maNga/Evren Özdemir/Fiona Movery Akıncı)
Azerbeidzjan
in
Wenen 2015
Elnur Huseynov – The hour of the wolf
(Nicolas Rebscher/Nicklas Lif/Lina Hansson/Sandra Bjurman)
Geschreven door Ellen
Als je in Oekraïne een kroeg bezoekt en je even niet meer weet waar je het over moet hebben, kan je altijd het Songfestival aanhalen: dat maakt meer tongen los dan wodka of de vraag wat het beste recept voor borsjt is. De Oekraïeners zijn enorm fier op hun overwinning in 2005. ‘Wild Dances was episch,’ verzucht er een. Een … »
Nadat we, zonder gebruik te maken van een TomTom, landkaart en kennis van het Cyrillische schrift, tegen iedere verwachting in toch Lviv hadden bereikt, waren Michel en ik meer dan opgelucht. Onze couchsurfhost Orest, een blije Oekraïner van 21, haalde ons op, we dumpten onze spullen in zijn huis en een kwartier later zaten we in de kroeg met een … »
Column: Lights and shadows
-
Column
Column: Een naakte aap
-
Column