Het Songfestival en voetbal hebben een aantal zaken met elkaar gemeen: allereerst dat vooral mannen zich erover opwinden maar ook dat het voorspellen van uitkomsten (en erover discussiëren!) een goed deel van de lol uitmaakt. Bij de FIFA heb je daarvoor oefenwedstrijden en in het geval van Eurovisie de repetitieweek. Wat is er veranderd na de eerste rehearsals? Een overzicht van de opvallendste stijgers en dalers, met een verrassende rol voor OG3NE.

 

Goed, de repetities zijn niet alleen voor het intimideren van de tegenstanders, maar ook om te kijken hoe het lichtplan uitpakt, hoe de artiest live zijn nummer brengt (op wat het grootste podium van diens loopbaan zal zijn) en om de regie te laten uitknobbelen wanneer ze wat in beeld moeten brengen. Tot dusver waren de prognoses voor 2017 gebaseerd op de kwaliteit van de nummers, maar vanaf de repetitieweek gaan ook andere factoren meespelen. Het gaat om de sterkte van het team, dat net zoals een goede voetbalploeg natuurlijk niet alleen bestaat uit getalenteerde spelers maar ook uit analisten, fysiotherapeuten en visagisten. Dat zorgt altijd voor stijgers en dalers bij de wedkantoren, om te beginnen met de grootste klimmer van dit jaar: onze eigen OG3NE!

Waar de meiden voor ze naar Oekraïne afreisden in de onderste regionen van de gokkers zaten – de wedkantoren hadden hen op plek 26 van de 42 gezet- zijn ze door hun sterke repetities opeens gestegen naar de achtste plek. Voorheen kreeg je 250 keer je geld terug als je op het Vol-trio inzette, nu is dat nog maar 33 maal.

Dat heeft alles te maken met de X-factor van de dames, hoe zij de boodschap van hun nummer overbrengen op het podium als in de persruimte (enkele journalisten huilden toen zij het verhaal hoorden van hun zieke moeder) maar ook dat OG3NE haar hand er niet voor omdraait om op zo’n gigantisch podium te staan. Dat moet je kunnen. Alleen ervaring kan je daarvoor klaarstomen. Je zingt in feite voor een enorme leegte want er is een grote afstand tussen jou en het publiek. Oogcontact maken is door de belichting nauwelijks mogelijk. Meer dan tweehonderd miljoen mensen zijn getuige van je optreden. Om daar niet geïntimideerd door te raken moet je van goeden huize komen. OG3NE kan dat aan, en tezamen met de, volgens diverse critici, smaakvolle aankleding en podiumpresentatie, zorgt dat ervoor dat ze momenteel op de negende plaats staan bij de bookies.

Waar stijgers zijn, zijn ook dalers… Het meest verdrietige geval is dat van de zeventienjarige Blanche van België. Haar nummer, City Lights, werd bij lancering zo goed ontvangen dat het vóór de repetitieweek op de derde plek stond bij de wedkantoren. Het is na de eerste presentaties in Kyiv meteen gezakt naar de onderste regionen van de top 42. Blanche staat ongemakkelijk op het podium, haar stem klinkt niet solide en de Belgische regie heeft nauwelijks aandacht besteed aan de podiumpresentatie. Van tevoren had ik gehoopt dat ze qua uitvoering zoiets zouden doen als waarmee landgenoot Loïc Nottet enkele jaren geleden een vierde plaats veroverde: strakke choreografie, strakke kleuren, strakke cameravoering. Waar België tot aan vorige week gedoodverfd was om tenminste brons te halen dit jaar, is het nu nog maar de vraag of het land überhaupt door de halve finale komt.

Het geval van Blanche legt een vinger op de zere plek van meerdere zangers. Een belangrijke reden voor de wisseling van de prognoses is iets wat zo vanzelfsprekend is dat je er haast aan voorbij zou gaan: de geselecteerde artiest moet wel kunnen zingen. En dan kukelen er naast Blanche nog een aantal kanshebbers uit de top twintig. Neem Griekenland, dat met het wat simpele maar ook lekkere This is love vóór de repetities toch wel gezellig in de top vijftien dobberde. Nu uit de live repetities blijkt dat zowel de zangeres als het toondove achtergrondkoor de belangrijkste uithaal van het couplet niet redden (ironisch genoeg is dat het woord ‘love’), zetten mensen hun geld liever op iets anders in. Ook de deelnemer van Australië, de piepjonge Isaiah, wiens stem op de plaat vol, laag en prettig hees klinkt, gaat het live niet redden, sterker nog: tijdens de repetities kreeg hij maar de helft van zijn deel van de partituur over zijn stembanden heen getild. Ook de charmante Alma, die Frankrijk vertegenwoordigt met het muzikaal en tekstueel sterke Requiem, valt live vocaal bezien tegen.

Omgekeerd zijn er delegaties die een zwak nummer omhoog kunnen trekken door de uitvoering. Roemenië heeft met Yodel it een constipatie veroorzakende mix van rap en jodelen naar het festival gestuurd, een lied zo bedroevend dat Heidi en Tupac zich in hun graf zouden omdraaien, maar op het podium werkt het: er wordt zuiver gejodeld, de zangers bespelen het publiek en de aanwezigheid van twee enorme confettikanonnen zorgt voor een sterke steiging bij de wedkantoren. Het ingetogen Blackbird van Finland blijft live meer dan overeind, evenals het lieflijke Amor pelos dois van Portugal. Ook Armenië en het Verenigd Koninkrijk zitten bij de bookies in de lift. Helemaal onderin de regionen vindt er nauwelijks beweging plaats: tussen Slovenie, Litouwen en San Marino gaat het om de treurige eer laatste te worden. Mocht dit jaar San Marino winnen, dan betalen verschillende gokkantoren inmiddels duizend keer je inzet uit.

Maakte de repetitieweek iets uit voor de huidige top drie? Ja. Waar deze tot de repetities bestond uit Italië, Bulgarije en België, bestaat hij nu uit Italie, Portugal, Zweden. OG3NE wordt als dark horse getipt en staat qua bookies momenteel op acht. We zullen zien. En tot die tijd speculeren. Het hangt natuurlijk allemaal van het moment zelf af: wie klapt er dicht, wie is er bij stem, gaat de dans goed, blijft het decor overeind staan, wordt de muziek goed ingestart (bij Bandido dat Spanje in 1990 vertegenwoordigde ging dat helemaal mis en liepen de dames witheet het podium af – en zij waren nota bene de openingsact), en schieten de schermen niet op zwart (zoals De Spelbrekers overkwam met Katinka in 1962). En dat live aspect maakt het zo spannend. Een mix van talent, omstandigheden en goede timing zorgen ervoor dat het deze week nog alle kanten opkan.