Als het aan de Europese thuisstemmers lag, dan hadden de Noren vorig jaar gewonnen. De groep KEiiNO kreeg net wat meer stemmen van de televoters dan Duncan Laurence. De vraag is natuurlijk: produceert Noorwegen opnieuw zo’n publiekslieveling? En zo ja, kan het liedje dit keer ook de jury’s bekoren?

Ready
‘I’m ready to devote my whole life to Eurovision.’ Dat waren een paar weken geleden de woorden van Ulrikke Brandstorp, de winnares van de Noorse voorronde. Ze heeft ze waargemaakt: zij zingt in Rotterdam straks de smekende ballade Attention. Een lied waarin ze, naar eigen zeggen, haar hart aanbiedt aan het publiek.

Aandacht
Waarom denk jij dat het oké is dat ik om jou te plezieren niet mezelf ben? Wat wil je eigenlijk dat ik doe, wat wil je dat ik zeg, om aandacht van je te krijgen? Dat is de tekst van het refrein, ingeleid door het verzuchtende zinnetje: ‘Oh, the crazy things I do.’
Ulrikke overtuigde vooral door haar krachtige uitvoering. Goed, er waren vuurwerkontploffingen, en er was een stevig koor, maar de hoge noot in de bridge van het lied, en de waarlijk geloofwaardige wanhoop in Ulrikkes stem tijdens het ‘Attention’-verzoek brachten het lied tot leven.

Ervaren
Attention werd overigens geschreven door Ulrikke zelf, samen met Christian Ingebrigtsen en Kjetil Mørland. Die laatste heeft Eurovisie-ervaring: in duet met Debrah Scarlett zong hij in 2015 A monster like me naar een achtste plek.
Eurovisie-ervaring hebben ook Joakim With Steen (Noorwegen 2017) en Alexander Rybak (Noorwegen 2009 en 2018), die samen Over the sea voor Magnus Bokn schreven – maar dat lied kwam niet bij de laatste vier.
Ook de vooraf door velen als favoriete genoemde Raylee, die met haar Wild een trilogie probeerde te vervolmaken die begonnen was door Eleni Foureira (Cyprus 2018, Fuego) en Tamta (Cyprus 2019, Replay), haalde de laatste twee niet.
Nét tweede werd overigens wel de achttienjarige Kristin Husøy met haar Pray for me, dat mede door twee Nederlanders werd geschreven: Roel Rats en Marcia Sondeijker (die ook het liedje van Ierland van vorig jaar maakten).

Belevenis
Ulrikke won dus, maar het was haar tweede poging. In 2017 deed ze ook mee aan de voorronde en werd toen vierde met het dansende Places (waarmee ze vervolgens een flinke hit scoorde, zie rechts). Groter contrast met haar deelname van dit jaar is bijna niet mogelijk: blonde haarkleur tegenover kastanje, uptempo tegenover ballade.
In elk geval was haar eerste geluid na haar winst van dit jaar: gegil, en haar eerste zin ná dat gegil: ‘Dette er livets opplevelse’ – ‘Dit is de belevenis van mijn leven.’

 


Meer weten over de andere inzendingen van 2020? Klik hier.