Er kan veel gebeuren in een jaar: het ene moment voel je je als studente Engels nog ‘the girl next door’ en het volgende moment vertegenwoordig je je land op het Eurovisie Songfestival. Zo omschrijft Albina Grčić het avontuur waarin ze terechtkwam nadat ze deelnam aan The Voice in Kroatië. Met haar inzending Tick-tock staat ze dit jaar op het podium in Rotterdam.

Voorronde
Het Kroatische publiek is weg van Albina. Nadat ze met Tick-tock bij de nationale voorronde in Kroatië zowel de televoting- als de jurypunten won, kwam haar inzending meteen op nummer één binnen in de hitlijsten. Nu was niet iedereen blij met de gang van zaken bij die voorronde: Nina Kraljić (deelnemer aan het Songfestival in 2016) werd tweede en klaagde over de procedure, en Damir Kedžo (inzending voor het songfestival in 2020) was afwezig bij de uitzending, omdat hij naast zijn lied van vorig jaar ook zijn nieuwste single wilde zingen, een samenwerking met de Servische zangeres Tijana Bogićević (de Servische inzending van 2017), maar dat vond de omroep geen goed idee.

Al dat drama laat Albina relatief ongedeerd. Zelf geeft ze aan dat ze het van zich af laat glijden en dat ze zich wil omringen met positiviteit en behulpzame mensen. En dat is eigenlijk precies waar haar inzending Tick-tock over gaat: een negatieve spiraal doorbreken en loskomen van wat anderen van je vinden.

Toxische relaties
Toch is dat niet het eerste wat opvalt als je het lied hoort, een popsong waarin ergens de sfeer en stijl van Madonna’s Sorry en Hung up doorklinken. Bij een eerste beluistering lijkt het dan ook vooral te gaan om het beëindigen van een ongezonde liefdesrelatie. Neem bijvoorbeeld de eerste zinnen:
(Ik) probeer het nog te lijmen nu ik wegga,
maar je boodschap is glashelder:
ik ben niet genoeg
Aan deze zinnen lezen we de pijn van een toxische relatie af: iemand zorgt ervoor dat je je als persoon ‘niet genoeg voelt.’ De verteller in het lied weet gelukkig wel dat dit niet de waarheid is, want ze vervolgt met:
Je probeerde me voor de gek te houden, zodat ik bleef dromen.
Want je wist dat de waarheid ons uiteen zou drijven.

De kracht in jezelf
Albina vindt deze interpretatie zelf net iets te beperkt. Voor haar gaat het lied vooral over hoe je los kunt komen van anderen die je klein proberen te houden. In een interview zegt ze hierover: ‘Als ik het lied zing, denk ik aan toxische relaties, en dan niet per se in een liefdescontext. Ik kom uit een kleine stad en daar vindt iedereen altijd wel wat van de dingen die je doet. Dat was bij mijn muziek ook zo en daar kan ik nu van loskomen.’

Ontwikkeling
Als ze het lied zingt, voelt Albina zich krachtig en sterk. Ze kan er bovendien ook haar eigen ontwikkeling mee laten zien. ‘Een jaar geleden geloofde ik echt nog niet in mezelf als artiest,’ vertelt ze. ‘Ik had weinig zelfvertrouwen, maar meedoen met The Voice veranderde dat. Daar leerde ik om mezelf open te stellen voor het publiek en mijn talenten in te zetten op het podium.’
Toch was het voor haar niet vanzelfsprekend dat ze een lied als Tick-tock zou brengen, vertelt ze in een ander interview: ‘Ik kon me moeilijk voorstellen dat ik een uptempo en krachtig lied zou zingen; ik had daar het lef niet voor, dacht ik. Maar dat klopte niet. Ik hou van de versie van mezelf die Tick-Tock naar boven brengt.’

Kroatisch
Die versie komt zeker naar boven wanneer ze halverwege haar lied het refrein in het Kroatisch zingt. Ze wil hiermee iedereen de schoonheid van haar eigen taal laten horen en laten voelen, vertelt ze: ‘Iedere Eurovisiefan zou de tekst mee moeten kunnen zingen.’ Hierdoor is de vorm volgens Albina belangrijker dan de inhoud bij dit refrein. Vertaald betekenen de regels namelijk: Tik-tok, waar ben je? De tijd raakt op / Ik bijt op mijn tanden, adem in en uit / Tik-tok, de tijd vervliegt, ik kan niet meer. ‘Misschien passen de regels iets minder bij het thema van het lied,’ zegt Albina hierover, ‘maar we wilden de tekst eenvoudig houden en goed laten klinken voor iedereen die de taal niet spreekt.’

Deur
Het verhaal van Albina’s groei zien we ook terug in de officiële video. Via een zwevende deur komt ze in een wereld van glamour terecht, met overdadige jurken en diamanten accessoires. Vervolgens zien we haar in een industriële omgeving: ze draagt een jas met enorme franjes en danst. Uiteindelijk komt ze weer terug in de normale wereld met een teddybeer in haar hand. Zelf vertelt ze daarover: ‘Aan het begin open ik als een gewoon meisje die magische deur en ik kom in de wereld van de glamour. Voor mij vertegenwoordigt die wereld de plek waarin ik me zelfverzekerd voel, een wereld waarin ik niet bang ben om te laten zien wie ik ben of wie ik kan zijn.’

Teddybeer
En de teddybeer? Die laat volgens Albina perfect zien dat het magische en het gewone naast elkaar kunnen bestaan. ‘De beer hoort bij de fantasiewereld van de glamour, maar is tegelijkertijd ook aanwezig in het normale.’ Misschien wil ze in dit geval zeggen dat er niet per se een deur dicht hoeft te gaan om een andere te openen: misschien kan Albina de deur als ‘girl next door’ én die van de glamourwereld tegelijkertijd open houden.