Water, heel veel water stroomt er achter en over het podium tijdens het optreden van Andrew Lambrou. Hij zingt Break a broken heart in Liverpool, vertegenwoordigt daarmee Cyprus, is geboren en getogen in Australië en heeft wortels in zowel Cyprus als Griekenland. Dat zijn een hoop plekken op de wereld, waar een boel water tussen ligt. En laat Andrew nou net een goede zwemmer zijn. 

Op zee
Dit verhaal begint met leren zwemmen. Zwemmen in een zee van het werk van anderen. Het is 2013 en een wat sullige jongen van vijftien in een hoody met een muts neemt plaats achter een piano. Hij zingt My immortal van Evanescence. Een jaar later: weer een cover, nu van Lay me down van Sam Smith. Een Griekse radiozender pikt hem op, want deze jongen woont weliswaar in Australië, maar kent veel mensen in Griekenland en Cyprus, en zegt die naam ook niet iets…?

Tussenstop
Het klopt. Andrews ouders zijn van Grieks-Cyporitische afkomst, een deel van zijn familie woont daar nog. Op weg naar het Eurovisie Songfestival 2023 maakte hij een tussenstop op Cyprus en bezocht – voor het eerst in zijn leven! – de dorpen waar zijn opa en oma vandaan kwamen. ‘Deze Eurovisie-ervaring opent mijn ogen,’ schreef hij op Instagram. ‘Ik krijg de kans om echt te omarmen waar mijn wortels liggen. Ik heb nog meer respect en waardering gekregen voor mijn familieleden, die de kern van het Cypriotisch zijn met zich mee hebben genomen naar Australië. Ik zal deze dag nooit vergeten.’

Land in zicht
Maar eerst terug naar die vijftienjarige jongen. Die is inmiddels twee jaar ouder en doet mee aan X Factor Australia. De jury, met daarin onder meer de eerste Australische Eurovisieganger Guy Sebastian, is onder de indruk van Andrew. De live shows haalt hij net niet, maar gestaag groeit zijn populariteit – vooral op social media, waar hij covers blijft posten. Dat doet hij steeds overtuigender; de volleerde zwemmer kan de open zee aan, en nadert de kust.

In de branding
Want steeds meer groeit de wens om niet alleen te coveren, maar ook eigen werk te hebben. Die wens wordt opgepikt door platenmaatschappijen die Andrews populariteit inzien. In 2017 tekent hij bij Sony, brengt hij zijn eerste singles uit, voelt hij voor het eerst de bodem onder zijn voeten. De zwemmer komt overeind, hij loopt door de branding – en ja, dan komt ook het Eurovisie Songfestival in zicht. In 2022 doet Andrew een eerste poging om zijn thuisland Australië te vertegenwoordigen: met Electrify eindigt hij zevende in de finale van Eurovision – Australia decides. En dan komt het telefoontje. Of de mail, of het berichtje, of de DM – hoe het precies ging, is niet duidelijk, maar de vraag telt. En die vraag kwam uit Cyprus.

Op het land
‘Het was de snelste “ja” van mijn leven. Natuurlijk zei ik ja. Ik mocht Cyprus vertegenwoordigen op het Eurovisie Songfestival 2023, en we konden samen bepalen met welk liedje. Wat een ongelooflijke kans!’ Na een uitgebreide selectieprocedure kiest Andrew voor Break a broken heart, geschreven door een enorme batterij aan Eurovisie-ervaring: Thomas Stengaard, Marcus Winther-John, Jimmy Jansson en Jimmy ‘Joker’ Thornfeldt, samen goed voor tien Eurovisie-inzendingen, en die laatste twee bovendien betrokken bij Tattoo, de Zweedse inzending van Loreen in 2023. De arrangementen werden ook nog eens mede verzorgd door Mattias Bylund, die een Grammy won voor zijn werk voor 1989 van Taylor Swift. Kortom: een team waarmee je aan land kan komen.

In het… zwembad?
Break a broken heart gaat over toxische relaties waar je uit hebt moeten stappen, maar die je uiteindelijk sterker en minder kwetsbaar maken. ‘Ik hield van je, jij hield ervan om me verkeerd te behandelen. Ik zie nu in wat je mij hebt aangedaan, maar een gebroken hart kun je niet breken.’ In de videoclip duikt Andrew in een zwembad, zijn geliefde kijkt toe vanaf de tribune. Meer gelukkige beelden van de twee: in een openluchtbioscoop, in een restaurant – maar op die laatste plek gaat het mis, wanneer Andrew haar een kettinkje wil geven. Ze reageert furieus en laat hem alleen achter. Waarom? Dat wordt niet duidelijk, maar misschien is dat ook de vraag die hij probeert te illustreren: hoe kan het dat de liefde die je geeft zo’n tegenovergestelde reactie oproept?

Het water uit
Ook tijdens Andrews drie minuten op het podium in Liverpool speelt water een belangrijke rol. Althans: tijdens de eerste minuten. Daarna maakt het plaats voor hoog oplaaiend vuur. Hij zet daarmee de contrasten neer waar zijn lied over gaat, en laat zien dat liefdesvuur soms misschien iets moois is, maar ook gevaarlijk kan zijn.

Het vuur in
En wat dat water betreft: de zee lijkt hij definitief achter zich te hebben gelaten. Vanaf nu gaat Andrew Lambrou verder met zijn eigen werk. Op een bijzondere manier komt alles voor hem samen tijdens de tweede halve finale van het Eurovisie Songfestival 2023, met daarin niet alleen Cyprus, maar ook Griekenland én Australië – alle drie landen waar hij zich verbonden mee voelt. Lastig? Welnee! ‘Ik juich voor allemaal even hard, natuurlijk! Wat dacht je dan?’

Foto: Nikos Zikos / Eurovision.tv