Metaforen – geen Eurovisielied kan zonder: ‘op wolken’ lopen (2017), herrijzen ‘als een feniks’ (2014), een liefde als een ‘orkaan’ (1983), jij bent ‘muziek’ (1980) en de tijd is ‘een vlieger in de wind’ (1972). En dat zijn alleen nog maar voorbeelden uit deelnames van Oostenrijk. Toevallig is dat niet, want de Oostenrijkse inzending van dit jaar steunt meer dan ooit op één grote, van begin tot einde volgehouden, megametafoor. Amen.

Begrafenis
Amen, zo heet het Oostenrijkse lied en het is ook het eerste woord van de tekst: Amen, I guess.
Wat volgt is één lange volgehouden vergelijking, namelijk:
einde van een relatie –> begrafenis.

Gone too soon
Vincent Bueno, de zanger, is overvallen door degene die de relatie plotseling uitmaakte, en kijk eens hoe beeldend het verhaal is dat hij zingt:
Amen, neem ik aan.
Jij zei dat de tijd gekomen was om onze relatie in te laten slapen.
Gekleed in zwart verliet jij onze buurt,
en nee, ik had nooit gedacht dat jij ons tweeën zou begraven,
nee, ik had nooit gedacht dat wij zouden sterven.
Maar amen – amen.
Zeg eens: is dit wat je wilde?
Is dit wat je echt wilde?
Ik wed dat dit voor jou een zoveelste begrafenis is,
maar voor mij is het het einde:
het harmonie-orkest speelt ‘Gone too soon’.

Raaf
Goeie zin, die laatste, en wellicht ook een van de weinige zinnen in Eurovisieliedjes waarin de titel van een ánder lied wordt genoemd (zou een vrolijk & nutteloos onderzoekje waard zijn). De videoclip vervolmaakt de metafoor door een zwarte raaf op te voeren, het aloude symbool van de dood. De raaf verandert overigens aan het eind van de clip in een rode raaf. Een klein lichtpuntje.

Hart
De muziek beweegt zich van verslagen-concluderend (‘Amen, I guess’) naar razend-schreeuwend (‘IS THIS WHAT YOU WANTED?!’) en Bueno legt er alles in wat hij heeft. Wat niet zo gek is als we horen hoe hij tot de keuze van juist deze song kwam:
‘Het was een moeilijk jaar voor veel mensen, en ook voor mij. Er gebeurden zoveel nare dingen om mij heen, van het nichtje van mijn leeftijd dat gediagnosticeerd werd met hersenkanker tot de IS-aanslag in Wenen in november, tot dat ik afscheid moest nemen van mensen die me mijn energie ontnamen. Het was één groot veranderingsproces. Daarom is Amen de perfecte song voor mij – ook al heb ik dan gelukkig geen afscheid genomen van mijn vrouw. Ik herken de sterke emoties, de angst, de schrik, de vragen die je hebt in je hoofd over waarom de dingen moesten gaan zoals ze gingen, de vragen waar je niet verder mee komt. Ik stond open voor allerlei songs, maar toen ik Amen hoorde raakte het zoveel stukjes van mijn hart.’

Verschillend
‘Ik dacht ook: dit lied kan andere mensen helpen, en dat is iets wat ik nu belangrijk vind. Ik ben nogal hypersensitief, wat niet altijd goed is, maar dit jaar, deze tijden, vragen om iets wat niet al te oppervlakkig is. Alive van vorig jaar gaf een goede, vrolijke vibe af, maar voor dit jaar wilde ik iets diepers. En verder dacht ik: wie krijgt de kans om binnen Eurovisie twee verschillende kanten van zichzelf te laten zien? Vorig jaar energy, dit jaar heart.’

Twee werelden
Bueno (35) heeft Filipijnse ouders en groeide op in Wenen. Kreeg op zijn twaalfde een gitaar en was zo gefascineerd dat hij diezelfde avond al verschillende hele liedjes kon spelen. Ging naar het conservatorium en vanaf zijn twintigste begon zijn carrière. In twee richtingen: hij speelde in musicals én werd producer van popmuziek. ‘Hoe kun je dat allebei doen?’ ‘Omdat ik in beide werelden nooit helemaal geaccepteerd ben. Tegelijkertijd bestaat een deel van mij in beide werelden. Net zoals ik een Filipino in Oostenrijk ben en een Oostenrijker in de Filipijnen.’

Hi
Hij is getrouwd en heeft twee dochtertjes, maar het gezinsleven werd niet echt met rust gelaten door de stomme kant van het leven. Niet alleen kreeg hij zelf diverse keren pancreatitis (een zeer pijnlijke ontsteking van de alvleesklier), maar een derde dochtertje leefde door een ernstige hersenafwijking slechts anderhalf uur. Bueno: ‘Als ik langs de begraafplaats jog, zeg ik altijd even “Hi, little baby”.’

Eurovisie
Vincent Bueno stond in 2016 al eens in de Oostenrijkse voorronde, met All we need is that love. (plek 6 van 10)
In 2017 werd de kandidaat intern gekozen door de Oostenrijkse omroep. Bueno zond Only thing in, dat niet geselecteerd werd, maar dat hij samen met Nathan Trent schreef – die in datzelfde jaar met zijn Running on air wél uitgevaardigd werd. Bueno reisde als een van de achtergrondzangers mee naar Kyiv.

Mein Lieber
In 2020 viel de interne keuze dus op Bueno zelf. En ook toen het festival oploste in een corona-explosie, bleef hij in het vizier. ‘Een week na het aflasten kreeg ik een telefoontje met “Du wirst es wieder sein, mein Lieber.” ‘Ze hadden me ook niet kunnen kiezen, dus ik ben extreem dankbaar dat ik erbij mag zijn. Ze zeggen dat ik niet de hele tijd mensen hoef te bedanken, maar dat past nu eenmaal bij mij. En verder zie ik wel hoe het zal gaan. Als ik één ding van het leven heb geleerd, dan is het wel dat er altijd weer van alles kan gebeuren.’