Twee keer deden ze mee aan het Eurovisie Songfestival – voor Ierland: de twee springtwinks John en Edward Grimes, samen: Jedward. Met Waterline (2012) werden ze negentiende, en met Lipstick (2011) achtste.

En dat Lipstick is supergeinig. Want?

Want:
Lipstick gaat over de blikseminslag die verliefdheid kan zijn en er zit plezier in de tekst die de gebeurtenis (het plotseling verliefd worden) aanstekelijk verwoordt.

Dit is het refrein:
She’s got her lipstick on, here I come, da da dum.
She’s got her lipstick on, hit and run, then I’m gone.
Check my collar, hey hey, check my collar.

Oftewel: Ze heeft lippenstift op en ik kom eraan. Ze heeft lippenstift op, een aanrijding, een botsing en weg ben ik weer.

De liefde wordt dus vergeleken met een carcrash, dat woord wordt in een van de refreinen ook genoemd. De plotselinge liefde is als een ravijn, als een enorm gat in weg (‘I’m about to fall in, head first’ zingen de jongens), maar wel een fijn ravijn, een aantrekkelijk gat in de weg, een crash waar je naar op zoek bent, want – de laatste zin van het refrein – check my collar, kijk even naar mijn kraag. Daar zitten ongetwijfeld lipsticksporen op, en dat is het bewijs: ik ben aangenaam aangereden.

Ze zijn nogal zeker van hun zaak, John en Edward – althans, in dit lied. Want een van de best rijmende zinnen ooit, uit welk Eurovisieliedje dan ook, staat in het eerste couplet. Het meisje dat binnenkort in het liefdesravijn zal vallen (of het liefdesravijn vormt) is nog niet helemaal juist opgevoed, vinden de heren: ‘You must be miseducated by all the guys that you dated.’

Hoe dan ook –
samen met de vrolijkheid van de tweeling, hun rechtopstaande haren, de jumpy melodie en de video-loopings die tijdens het optreden getoond werden, zorgde deze tekst voor een lied met fizz.
Je krijgt er zin van. Zin in absurdisme, in bruisdrankjes en in tegen iemand opbotsen, wegdansen en dan stuiterend aan de hele wereld je kraag laten zien: kijk, er zit een kusafdruk op!