Samen sterven om de liefde te bezegelen? Als het aan Amanda Georgiadi Tenfjord ligt, is het grote romantische gebaar nog niet dood. In haar inzending voor Griekenland, Die together, bezingt ze een liefde die op het punt staat het loodje te leggen. Maar wie is Amanda? En hoe zit dat met dat sterven?

Noorwegen
De keuze van Griekenland voor Amanda Georgiadi Tenfjord lijkt op het eerste gezicht een bijzondere. Op driejarige leeftijd verhuisde de half-Griekse zangeres met haar ouders naar Noorwegen, waar ze opgroeide en haar muzikale carrière opbouwde. Ze veranderde haar artiestennaam in Amanda Tenfjord (naar haar toenmalige woonplaats Tennfjord): haar Griekse achternaam was voor de meeste Noren te moeilijk om uit te spreken.

Terug naar Griekenland
Toch heeft ze haar Griekse wortels niet verloochend. Ze is tweetalig opgevoed, spreekt vloeiend Grieks en keerde als kind jaarlijks terug naar Griekenland om haar oma te bezoeken. Ze is bovendien opgegroeid met Griekse muziek en vooral de sfeer in die muziek heeft haar sporen nagelaten. Zelf vertelde ze in 2018 daarover: ‘Wat ik zo mooi vind aan Griekse muziek, is de combinatie van sterke teksten en melodielijnen die niet al te veel ruis nodig hebben. Het gaat om de gevoelens die je wilt overbrengen, en daar draait het ook bij in mijn muziek om.’

Variatie op een oud verhaal
In haar inzending voor het Songfestival, Die together, is dit Griekse gevoel hoorbaar en voelbaar. Het lied is een melancholische ballad over een tragische liefde, die overigens ook tekstueel lijkt te verwijzen naar het klassieke Griekse oerverhaal over Pýramos en Thísbê: het verhaal over twee jonge geliefden die niet met elkaar mogen trouwen en uiteindelijk door een ongelukkig misverstand beiden zelfmoord plegen.
Er is echter wel één groot verschil tussen dat verhaal en het lied van Amanda. In haar ballad is de liefde niet meer wederzijds. Alleen de verteller lijkt zich vast te klampen aan de liefde, terwijl ze weet dat deze eigenlijk niet meer te redden valt, zelfs niet als je samen sterft.

De tweede stem
Vanaf het begin van het lied laat Amanda dit doorschemeren. Ze zingt: heb je het naar je zin? / Het lijkt erop van niet, om vervolgens af te sluiten met: we lachen niet meer, en als we huilen, dan doen we dat in ons eentje.
Deze woorden krijgen extra kracht door de sobere sfeer. Amanda zingt de eerste zinnen zonder muzikale begeleiding, maar met een licht vervormde tweede stem op de achtergrond. Deze vervorming geeft die tweede stem een onmenselijk kantje, koud en robotachtig, en dat zorgt voor een soort ijsbergeffect: de gevoelens aan de oppervlakte lijken onderkoeld, terwijl je als luisteraar voelt dat er een stortvloed aan emoties onder de gezongen tekst verborgen zit.

Het laatste redmiddel
Pas bij het refrein laat ze die emoties vrij. Nu horen we hoe ze zich wanhopig vastklampt, op zoek naar een laatste redmiddel voor hun liefde. Ze zingt: Als we nu samen sterven, zullen we altijd elkaar hebben / we hoeven elkaar nooit meer los te laten, als we nu samen sterven.
Ze bezingt deze oplossing, en tegelijkertijd lijkt ze hier zelf niet meer in te geloven. Het laatste jaar van hun relatie omschrijft ze in het lied als een hel van een jaar, waarin ze steeds op het punt van opgeven staat. Toch wil ze de liefde niet opgeven: ze wil haar liefde voor altijd vasthouden en niet verliezen voor een ander.

Inspiratie
Dit gevoel van wanhopig vastklampen past bij het verhaal dat Amanda zelf vertelt over haar inzending. In een interview vertelde ze dat ze het lied schreef toen haar eerste serieuze relatie op de klippen liep. Nu is de tekst misschien voor sommigen een beetje luguber (neem bijvoorbeeld de regels uit de brug van het lied: Scheur mijn hart uit mijn lijf / breng het naar de andere kant), maar als we Amanda mogen geloven, hoeven we ons daar niet druk over te maken. Ze is inmiddels gelukkig met een nieuwe liefde en ze is bijna klaar met haar medicijnenstudie die ze combineert met haar muzikale carrière.

Beperkt houdbaar
Dus laten we ons geen zorgen maken. De inzending van Griekenland is geen oproep aan jonge geliefden om massaal samen de dood te zoeken, zodat je op die manier de liefde kunt vasthouden. Als het lied ons iets wil vertellen, dan is het juist dat je zelfs met zulke drastische maatregelen niets kunt beginnen tegen een liefde die maar beperkt houdbaar bleek.