Ze traden op met wereldberoemde rock- en metalbands, reisden de wereld over, verkochten onnoemlijk veel albums en wonnen verschillende muziekprijzen. Toch is dit, Australië vertegenwoordigen op het Eurovisie Songfestival 2023, misschien wel de allergrootste gekoesterde droom van Voyager. Op 13 mei 2023 sluiten zij de tweede halve finale af, en afsluiter zijn, daar hebben ze wel ervaring mee. Met een knipoog: ‘We zijn wel vaker de headliner van festivals geweest. Leuk dat die vijftien andere landen in ons voorprogramma willen staan!’

Net geen jubileum
Het is misschien wat cru om te zeggen over een band die herhaaldelijk heeft geprobeerd het Songfestival te halen (daar straks meer over) en er nu eindelijk staat, maar: ze zijn eigenlijk een jaar te vroeg. Hoe mooi was het geweest als Voyager pas in 2024 Australië had vertegenwoordigd op het Eurovisie Songfestival? Dan was het namelijk gelijk gevallen met hun vijfentwintigjarig jubileum! In 1999, toen een aantal van hun Eurovisieconcurrenten nog niet eens waren geboren, werd de band Voyager al gevormd in de Australische stad Perth. Zeven studioalbums, een batterij uitgebrachte singles, een paar wereldtournees en negen bandleden verder staan ze waar ze al zo lang hadden willen staan: Danny (zang), Simone (gitaar), Scott (gitaar), Ashley (drums) en Alex (bas) vertegenwoordigen Australië op het Eurovisie Songfestival 2023 in Liverpool.

Voyager ♥ Eurovisie
Dat ging niet zonder slag of stoot. Al in 2016, een jaar na de eerste Songfestivaldeelname van Australië, stelde Voyager aan hun fanbase de vraag of zij ook moesten gaan meedingen om hun land te vertegenwoordigen. ‘Het Songfestival is de grootste show op aarde,’ aldus Danny, leadzanger van een band die al in menig stadion speelde, wereldwijd festivals als headliner afsloot en toerde met bands als Toto en Nightwish. ‘De kans om Australië op Eurovisie te vertegenwoordigen, is surreëel. Een droom.’ De eerste serieuze poging, in 2020, strandde al op de long list; Voyager werd met hun nummer Runaway niet geselecteerd voor Eurovision: Australia Decides, de nationale Eurovisievoorronde. Die finale werd twee jaar later wel gehaald, en toen was het ook bijna helemaal raak: met Dreamer (zie kader) eindigde Voyager bovenaan bij het publiek, maar over het geheel haalde de band net iets minder punten dan Sheldon Riley. 

Reiziger
Een jaar later is het dan eindelijk raak: Voyager hoefde deze keer geen nationale voorronde te winnen, maar werd intern gekozen. Zelf omschrijven de bandleden het nummer Promise als een van de beste songs uit hun geschiedenis. Hun bandnaam (‘reiziger’) lijkt ook het uitgangspunt voor het verhaal van Promise. Alsof we letterlijk aan de start staan van een epische reis, vraagt Danny ons in de eerste seconden: ‘Heb je ooit zoiets als dit gedaan? Heb je ooit alle deuren achter je dicht gedaan, ben je ooit gewoon vertrokken in je eentje? Nee? Dan heb je niet echt geleefd.’

Aanraking
Dan begint de reis echt. De videoclip van Promise laat iets zien van de uitgestrekte, imposante Australische landschappen waar die kleine reiziger in moet zien te overleven. ‘Ik ben hier vannacht, ik ben bij je,’ zo bouwt het nummer verder op. ‘Beloof me dat je me vasthoudt tot ik doodga. Beloof me dat alles goed zal komen.’ Enkel die laatste zin, enkel die vraag om een belofte, vormt de rest van het refrein. De vragen van het begin keren terug, klinken wanhopiger – of toch niet? ‘Ben je ooit te lang alleen geweest? Dat je verlangde naar menselijke aanraking? Heb je ooit een deel van jezelf verloren – en vond je daarna iets nieuws terug?’

Zelfgeschreven
‘Het liedje was er al,’ vertelt leadzanger Danny over het ontstaan van Promise. ‘We schreven het wel, vermoed ik, met Eurovisie in ons achterhoofd. We wilden de goede dingen behouden van Dreamer, waarmee we zo’n succes hadden bij het publiek. Maar Promise is niet speciaal voor het Songfestival geschreven. Daar geloof ik ook niet zo in, zeker niet als iemand ánders het nummer voor je schrijft, en jij er dan mee gaat optreden op het Songfestival. Hoe kun je dan echt geloven in zo’n nummer? Ik zou het mooi vinden als meer artiesten met hun eigen, zelfgeschreven muziek op het Songfestival zouden staan.’

Voyager ♥ Nederland
Een ruime maand voor het eigenlijke Songfestival reisden de leden van Voyage al af naar Europa, voor promotietours langs onder meer Londen, Madrid, én Amsterdam. Die tussenstop in Nederland was een bijzondere. Behalve een optreden bij Eurovision in Concert in AFAS Live, was er ook een bezoek aan en privéoptreden in de Australische ambassade in Den Haag. René Janssen, oprichter van de Nederlandse tak van het ProgPower-festival, was daarbij. Aan Eurostory vertelt hij over de bijzondere band tussen Voyager en Nederland: ‘Wij waren via ons platenlabel in 2004 betrokken bij de totstandkoming van Voyagers debuutalbum. Twee jaar later waren wij ook het eerste festival dat Voyager naar Europa haalde, en dat herhaalden we nog vele keren in de jaren daarna.’ 

Headliner
Van opkomende maar nog onbekende band verandert Voyager langzamerhand naar een headliner op veel festivals. ProgPower Nederland blijft daarbij vaste prik. Voorafgaand aan het privéoptreden op de ambassade in Den Haag in 2023 blikt de band nog eens terug op die geschiedenis. ‘Ze vertelden dat hun Europese avontuur in Nederland was begonnen, en dat ze dankbaar waren voor de kans die wij hun in 2006 hadden gegeven,’ aldus Janssen. ‘Het was een bijzondere avond waar ik met trots op terugkijk. We vinden het als organisatie van ProgPower toch wel heel bijzonder dat een band die ooit bij ons is gestart nu op het Eurovisie Songfestival speelt. Dat hadden we echt nooit verwacht.’

 

Foto: Mike Dann / Eurovision.tv