De inzending van Roemenië voor het Eurovisie Songfestival 2020. De opmaat naar het refrein. De muziek zwelt aan. ‘Lief, waarom mislukken sprookjes?’ zingt Roxen. ‘Je zegt iets in het donker en probeert me te redden. Ik houd van je, vanuit de grond van mijn…’ En dan… is het stil. Zo begint het refrein van Alcohol you. Een lied dat je op het puntje van je stoel houdt.
Deep house, in dat genre wordt ze meestal geplaatst. In vergelijkingen worden Billie Eilish en Dua Lipa aangehaald. Zelf noemde ze in een interview Beyoncé als grote voorbeeld. Het geeft één ding aan: de twintigjarige Roxen, de Roemeense Eurovisie-troef van 2020, maakt muziek van 2020. Of 2021. Vijf nummers bracht ze ten gehore in de Roemeense voorronde, en alle vijf waren ze van nu.
Wie is Roxen?
In de eerste achttien jaar van haar leven nam Larisa Roxana Giurgiu, zoals ze volledig heet, al wel succesvol deel aan verschillende talentenjachten en competities. Maar toen ze vorig jaar tekende bij het grote platenlabel Global Records, leerde Roemenië haar pas echt kennen. De twee singles die ze uitbracht (een Roemeenstalige en een Engelstalige) hebben allebei vele miljoenen views op YouTube, en sindsdien hoort ze steevast tot de meest gedraaide artiesten op de Roemeense radio.
Theater
Lange tijd heeft de nu twintigjarige zangeres getwijfeld tussen haar twee liefdes: muziek en theater. ‘Ik dacht altijd dat ik moest kiezen,’ vertelt ze in de video waarin haar deelname wordt aangekondigd. ‘Maar door de tijd heen ben ik gaan inzien dat die twee juist perfect samengaan. Mijn theaterervaring heeft ervoor gezorgd dat ik mijzelf muzikaal beter ben gaan kennen en meer op mijn instinct durf te vertrouwen. Toch is muziek uiteindelijk mijn roeping.’
Ik bel je
Dus is het tijd voor Roxen om als zangeres de wereld in te gaan. Dankzij het Songfestival maakt nu ook de rest van Europa kennis met haar. Voor velen zal dat een kennismaking zijn die je je nog een tijdje herinnert. Deels door Roxens stil makende vocale kwaliteiten, deels door de onder-de-huid-kruipende sfeer van Alcohol you. Alleen de titel al is een geraffineerd spel met de taal:
Alcohol you when I’m drunk.
Lees je niet de tekst maar hoor je het Roxen alleen zingen, dan kun je maar zo verstaan: ‘I will call you when I’m drunk.’ Dat is geen toevallig misverstand, aan het einde van het refrein klinkt die zin ook letterlijk, en het volgende sluit daar op aan:
I do it ‘cause you’re not around
Het dronken bellen van degene die hier had moeten zijn, die je niet nu had moeten missen. Aan het einde van een lange nacht, aan het begin van een grijze ochtend. Al vanaf het begin van het lied is duidelijk dat de zangeres deze ervaring heeft geprobeerd te vatten:
The sun is rising ink
For me it’s hard to blink
I’m falling
I wrote some stupid words
Before I lost my mind
And called you
De tekst wemelt van de contrasten. Telkens wordt de luisteraar op het verkeerde been gezet, door de taalspelletjes, door de onafgemaakte zinnen – en steeds wanneer je denkt dat het nummer tot een climax moet komen, keren ze terug: de leegte en de stilte. Maar bij het laatste refrein wordt opeens een regel toegevoegd die – duidelijker kan haast niet – een punt zet achter alles wat gezegd is.
I will call you when I’m drunk
Alcohol you when I’m drunk
I will call you when I’m strong
Het roer om
Tot twee jaar geleden had Roemenië een honderd procent-score wat betreft het halen van Eurovisie-finales. Sinds de eerste deelname in 1994 hadden ze er nog geen enkele gemist. Maar in 2018 ging het fout, en ook 2019 bracht geen finaleplaats. Tijd voor de omroep om het roer om te gooien: na onderzoek bij verschillende Europese collega’s werd besloten tot een vernieuwde procedure.
En zo kwam Roxen eind januari samen met een team van succesvolle Roemeense schrijvers en componisten. Uit die schrijfsessies kwamen de vijf liedjes die zij het publiek uiteindelijk liet horen: Storm, Cherry Red, Colors, Beautiful Disaster en dus Alcohol you. De keuze was unaniem: zowel de vakjury als de kijkers zetten die laatste op één.
‘Ik ben niet meer bang.’
Met deze deelname hoopt Roemenië opnieuw de finale te halen. In de aankondigingsvideo van haar deelname vertelt Roxen:
‘”Wat maakt je gelukkig?” Die vraagt echoot altijd door mijn hoofd. Vroeger dacht ik dat geluk een soort ideaal was dat je bereikt of niet. Gelukkig zijn, het leek me fantastisch. Ik zoek er nog naar, met mediteren probeer ik deuren ernaartoe te openen. Sommige deuren heb ik nog niet gevonden. Misschien is het ook beter dat die gesloten blijven. (…) Ze zeiden dat ik zou falen, maar ik geloof dat mijn leven een Roemeens sprookje is: het goede zal altijd overwinnen. Die verbeelding bracht me tot hier, tegenover jou, mezelf tonend. Geef me een microfoon en ik leef mijn leven. Met mijn stem, met mijn muziek. Ik ben niet meer bang. Ik ben geen ander mens. Ik ben meer dan ooit mijzelf: Roxen.’