Wie iets leest over Krystian Ochman komt steeds dezelfde woorden tegen: Amerika, opa, verhuizing, taal, The Voice, kalmte, stress. Het zijn bochten in een denkbeeldige rivier die uitkomt bij de song River, waarmee hij voor Polen deelneemt aan het Eurovisie Songfestival 2022.
Kom, we volgen de stroom:

Amerika (1)
Krystian Ochman wordt in juli 1999 geboren in Melrose, een stadje in de radius van Boston, aan de oostkust van de Verenigde Staten. ‘Mijn ouders hielden de Poolse tradities in ere. Alle vakanties, alle katholieke feestdagen, maar ook elke zaterdag vijf uur lang Poolse les. Wat duidelijk een verschil was met hoe vriendjes opgroeiden. Als kind vond ik dat niet fijn, maar later begon ik het te waarderen. Nu ben ik blij dat ze me zo gepusht hebben.’

Amerika (2)
De kleine Krystian doet verschillende sporten, hij speelt trompet, hij speelt piano. ‘Mijn ouders wilden dat ik meerdere dingen uitprobeerde, maar met alles maar een klein beetje doen word je geen Messi of Ronaldo. Ze stimuleerden me ook om niet teveel te vlinderen. En halverwege high school besloot ik dat muziek mijn richting was. Op mijn veertiende begon ik te zingen.’

Opa
Krystians vader speelt in een rockband en Krystian ontdekt zijn liefde voor Green Day, System of a Down, My Chemical Romance. Maar er is ook de klassieke invloed: via opa Wiesław Ochman, een werelberoemd tenor, leert hij de opera kennen. Krystian: ‘Als hij concerten had gingen we kijken en luisteren. Elk genre heeft iets te bieden en tot nu toe is het me gelukt tussen die twee muzikale werelden te balanceren. Ik heb heel wat Italiaanse aria’s gezongen, maar binnenkort zal ik een keuze moeten maken, anders is het fysiek te laat. Wie opera wil zingen moet een totale focus op de techniek hebben.’

Verhuizing
Na de middelbare school neemt Krystian een drastische beslissing: hij verhuist zonder zijn familie naar Polen, om naar een prestigieus conservatorium – op aandringen van opa. ‘De beslissing was makkelijker dan het proces zelf. Ik vond het zowel leuk-spannend als droevig; ik liet mijn gezin en vrienden achter.’
Opa is verheugd met het besluit, ook al kiest zijn kleinzoon in eerste instantie voor de popmuziek. Flash forward: opa, 85 jaar, zegt nu over Krystian: ‘Hij is extreem ambitieus en hardwerkend, hij streeft naar perfectie. […] Populariteit is voor mij van ondergeschikt belang, maar respect voor het publiek staat voorop. Dat vertel ik hem steeds weer opnieuw.’

Taal
Krystian probeert zijn Pools te perfectioneren, maar door zijn Amerikaanse accent denken mensen op straat soms dat hij uit Oekraïne komt. Het levert hem behalve commentaar bijna ook klappen op. ‘Iemand wilde me slaan omdat hij dacht dat ik uit Oekraïne kwam, en toen ik Engels begon te spreken werd het nog erger. Hij dacht dat ik hem voor de gek hield.’

The Voice (1)
Na een lange, eenzame tijd van COVID-lockdowns besluit Krystian zich in te schrijven voor het elfde seizoen van The Voice. Twee coaches draaien voor hem, allebei oud-Eurovisiedeelnemers: Michał Szpak (2016) en Edyta Górniak (1994). Hij kiest voor de eerste en wint het hele seizoen. Daarna: hitsingle Światłocienie in 2020 (zie zijvakje) en hitalbum Ochman in 2021.

The Voice (2)
Krystian: ‘Als ik eerlijk ben was ik nooit zo in The Voice geïnteresseerd, maar het heeft me natuurlijk veel kansen en aandacht gegeven. Het heeft ervoor gezorgd dat ik kon doen wat ik het liefste wilde: mijn muziek opnemen en dat uitbrengen. Voor de camera staan en mezelf promoten vind ik nog altijd lastig, maar ik ben er wel wat beter in geworden. Op die manier heeft The Voice me wel voorbereid op Eurovisie.’
Tja – Eurovisie. Krystian (die zich in zijn popcarrière dus enkel Ochman noemt) aarzelt of het een goed idee is om mee te doen. Is hij er mentaal en vocaal wel klaar voor? Michał Szpak zegt: ‘Dat voelde ik in 20216 ook. Maar achteraf ben ik alleen maar blij dat ik het gedaan heb.’

Kalmte, stress (1)
En ook Edyta Górniak geeft raad. Ze vertelt Krystian over hoe je de natuurlijke adrenaline die loskomt bij zo’n optreden in zijn voordeel kan gebruiken. Hoe hij op een positieve manier naar de stress kan kijken.
Ochman schrijft, samen met o.a. Mikołaj Trybulec (die al eerder liedjes voor Tsjechië en Spanje maakte) en Ashley Hicklin (die hetzelfde deed voor België, nog eens België, Litouwen, Spanje en Oostenrijk) in twee dagen een song, levert die net voor de deadline in en wint de Poolse voorronde met overmacht.

Kalmte, stress (2)
En in River, de song die Ochman in Turijn zingt stroomt nu van alles samen. De taal, de focus op Krystians zangkwaliteiten, het omgaan met de stress waar The Voice hem op voorbereid heeft én de waarde van kalmte, waar Edyta het over had.
Ochman gebruikt het beeld van de rivier als metafoor voor die kalmte: ‘Gonna take my body down, right down to the river – let the water carry me away, just float away.‘
En hij vertelt: ‘Die kleine momenten dat je goed kunt ademhalen en dat je rustig bent zijn zo belangrijk – al trekt het leven je er steeds weer van weg.’

Respect
‘Maar dat,’ voegt Krystian er haastig aan toe, ‘is alleen maar mijn idee erbij. Muziek is van iedereen, dus je kunt het interpreteren zoals je wilt, al naar gelang je persoonlijke ervaringen.’
Waarmee hij dus, tot slot, laat zien dat hij ook het herhaalde advies van zijn opa – ‘respecteer je publiek’ – goed tot zich door heeft laten dringen.