Hij schreef het tijdens een writing session in Los Angeles – na Eurovisie – en de tweede single van onze Eurovisiewinnaar Duncan Laurence werd dus niet één van de songs die we al kenden van zijn concerten (het gonzende The greatest bijvoorbeeld, of het stuwende Tomorrow), maar Love don’t hate it. Goeie keus.

Ja, mooie keuze, want: het lied sluit qua tekst prachtig aan bij Arcade. Het lijkt er zelfs wel de spiegeling van. Waar Arcade ging over een hart-in-scherven dat niet meer compleet bijeen te rapen was, is dat hart er in deze nieuwe song veel beter aan toe. Hoewel – ook hier maakt het kloppende symbool van al onze liefdes weer een val. Meteen in de eerste regels al: ‘I wasn’t ready for my heart to drop the way that it did.’

Op een nieuwe liefdestuimeling had de ik-persoon dus niet gerekend. Maar in plaats van dat hij zich een verdwaalde ‘small-town boy’ in een ‘big arcade’ voelt, beleeft hij deze nieuwe episode veel zelfverzekerder:
I can’t deny, I can’t deny,
I feel it in every kiss.
It’s slowly taking over every thought.
Have you been sleeping on it?
Well, so have I, so have I.

En in het refrein spreekt hij zichzelf ferm toe:
Look at us, we could have it all.
So damn right that it should be wrong.
Let’s not complicate it – if it’s love, don’t hate it.

De zingende Duncan is overeind gekrabbeld, is toe aan een nieuw avontuur, durft toe te geven, durft  te bekennen dat ‘we could have it all’. En zo klinkt de melodie dan ook: lokkend, overtuigend, ‘kom op, we doen het gewoon’.

Love don’t hate it is trouwens net zo goed een anti-boodschap aan alle haters, aan iedereen die welke liefdesrelatie dan ook durft te veroordelen. Daarmee blijft Duncan Laurence staan voor dat waar hij zich al eerder over uitsprak: pure liefde, in alle diversiteit. En dus is loving you in deze nieuwe hit – want dat zal het zijn – ongetwijfeld géén losing game.

Love don’t hate it (Duncan de Moor/Sam Farrar/Michelle Buzz/Robert Gerongco/Samuel Gerongco).

Overigens: de namen van de makers van Love don’t hate it mogen er zijn. Sam Farrar was lid van Maroon 5 en werkte met Sara Bareilles en Mark Ronson, de broers Gerongco schreven voor Christine Aguilera en Angie Stone en producer Tofer Brown verbond zijn naam aan een indrukwekkende rij acts als Greg Holden, Jason Mraz, Lady Antebellum, en – ja – Ilse DeLange. Hij schreef en produceerde haar 2018-hits OK en Lay your weapons down. Diezelfde Ilse DeLange zorgt ook voor de directste link naar Duncans festivaldeelname. Ze verbond Arcade met de selectiecommissie en coachte Duncan naar de overwinning in Tel Aviv, en bij Love don’t hate it is ze… achtergrondzangeres.