Italië wordt op het Eurovisie Songfestival 2024 vertegenwoordigd door een meisje dat een zorgeloos dansliedje zingt over de liefde, met een latin-achtige hook erin. Toch? Bijna. Haar naam is Angelina Mango en ze zingt inderdaad een dansbaar liedje, maar het liedje gaat niet over de liefde maar over een ander gevoel, namelijk: La noia, ofwel: verveling. Hoe zit dat precies?

La noia
Het lied wordt gezongen vanuit het perspectief van een meisje dat een zangcarrière nastreeft. Maar dat meisje heeft  de touwtjes niet in handen. Ze wordt geleefd wordt door anderen, door het patriarchaat, de mannen. Eén zo’n man biedt haar een liedje aan:

Ik wil je niet vervelen, maar ik heb hier een liefdesliedje en iemand moet het zingen.

Het meisje doet intern haar beklag:

Ik ga dood zonder dood te gaan
in deze versleten dagen
ik leef zonder te lijden

maar ze pakt het aan, ik sluit mijn ogen en teken de contracten. En zelfs de doornenkroon die ze aangemeten krijgt – één van de vele verwijzingen in de tekst naar de kerk – koestert ze, want lijden is tenminste iets ervaren.

Dit alles wordt gezongen – en dat is de ironische twist – door een jonge vrouw die qua leeftijd (jong), stemgeluid (kraakhelder) en voorkomen (fris) heel goed dit meisje had kunnen zijn, zingend over liefde op een lichtvoetig melodietje. Maar wie is ze echt?

Mango
Angelina komt uit een muzikaal gezin. Haar moeder, Laura Valente, was zangeres van Matia Bazar; ze kwam in 1990 bij de band, dus na hun Eurovisiedeelname (1979) en na hun megahit Ti sento (1985). Haar vader, Giuseppe Mango (of kortweg Mango), was een geliefd zanger in Italië, bekend van hits als Oro (1986) en La rondine (2002). Angelina werd geboren in het dorpje Lagonegro in de regio Basilicata, in Zuid-Italië, net als haar vader.

6
In een interview uit 2014 reflecteert Giuseppe Mango op zijn jeugd: ‘Toen ik zes of zeven jaar was deed ik al vrolijk mee met mijn oudere broer Michele, die een coverband had waarvan ik de mascotte was. En ik zong Aretha Franklin, The Rolling Stones, Otis Redding, James Brown, Led Zeppelin, alles wat internationaal was.’ En ook Angelina maakte al muziek op haar zesde. Ze schreef toen haar eerste liedje, geïnspireerd door haar oudere broer Filippo, die in een muzikale productie zat. ‘Ik wou dat ook! En ik pakte een stukje papier en schreef dat ik genoeg had van alle mannen in mijn leven, en dat ik besloot: weet je wat? Ik word verliefd op mezelf, ik trouw met mezelf, ik maak mijn eigen leven.’ Ze ging met haar droom haar vader achterna.

Noodlot
Op 7 december 2014 treedt Giuseppe Mango op in Policoro (vlakbij de woonplaats van het gezin), tijdens een benefietavond voor kinderen uit Guinee-Bissau. Hij betreedt het podium om middernacht, voor vierduizend mensen, waaronder zijn dochter Angelina, toen dertien jaar. Giuseppe zingt Oro, één van zijn bekendste nummers, en het stadion neemt het over, zingt het naar hem toe terwijl hij zich niet goed voelt – hij wordt onwel, excuseert zich en wordt onder bemoedigend applaus door hulpverleners weggeleid, uit het zicht van iedereen. Daar blijkt zijn toestand ernstig te zijn: een hartaanval. Hij overlijdt voordat hij het ziekenhuis bereikt.

x 2
Tijdens de begrafenis voelt Giovanni, de oudere broer van Giuseppe, zich niet goed – ook hij wordt onwel: een hartaanval. Ook hij wordt naar het ziekenhuis gebracht en overlijdt ter plaatse. De andere broers, Michele (die broer die Giuseppe muzikaal had grootgebracht) en Armando, zijn net in het ziekenhuis om Giovanni te bezoeken. Ze voelen zich niet goed – zij ook! – en worden in datzelfde ziekenhuis opgenomen maar later zonder gevolgen ontslagen.

Onderbreking
Angelina onderbreekt haar middelbare school.

In 2016 verhuist het overgebleven gezin naar Milaan, de geboorteplaats van haar moeder. Daar hervat ze haar school, maar ze heeft moeite om mee te komen. ‘Ik kon hooguit twee uur meedraaien, daarna belde ik naar huis. Ik wil niet in een afgesloten ruimte zitten met andere mensen, waar zelfs voor je bepaald wordt wanneer je ontbijt en luncht.’ Ze wil gewoon ‘gek kunnen doen’. In diezelfde tijd begint ze met haar oudere broer op te treden, die haar vraagt om zangeres te zijn in zijn coverband. Dit is het begin van haar eigen muzikale carrière in de voetsporen van haar vader.

Trouw
Ze denkt wel eens na over de vraag of ze trouw is gebleven aan haar wortels. ‘Mijn vader was geboren in Lagonegro en hij wou een gezin stichten in het huis waar hij was opgegroeid. Basilicata (de regio) is een unieke plek, best somber soms, melancholisch en ik voel die wortels wel. Maar ik verraad hem niet als ik meer dan een jaar in Milaan blijf, want dat is ook mijn thuis en ik woon er al zeven jaar en mijn moeder komt ervandaan.’ Ze concludeert de overpeinzing met: ‘De echte wortels zijn verbonden met waarden, niet met plekken.’

Waarden
En die waarden onderzoekt ze in haar muziek. In 2023 is er – na deelname aan de populaire tv-talentenjacht Amici – haar eerste hitsingle, Ci pensiamo domani (‘Wij zullen er morgen over nadenken’). ‘Het gaat over mezelf toestaan om uit te stellen. Laatst bracht ik de hele middag op de bank door, dood, en gaf ik me de opdracht om mijzelf over te geven aan dat moment, om het mijzelf te vergeven.’

Zwaar en licht
Haar songteksten gaan vaak over gevoelens van zwaarte die haar overkomen – onrust, angst, verveling – en die ze vervolgens uitpluist op lichtvoetige wijze, want de muziek klinkt vaak licht, ook in de vervolgsingle Eccetera (‘Enzovoort’). Over de betekenis van dit nummer zegt ze: ‘Ik kwam uit een tv-programma en mensen herkenden me op het tankstation. En toen dacht ik ineens: wat als dit over een jaar niet meer zo is? Wat als dit stopt, die stroom van liefde naar mij toe? Ook ben ik soms bang dat ik geen diepgang kan vinden. Dat ik van veel dingen een beetje weet maar niet alles van één ding, omdat het me niet lukt om er écht in te duiken, misschien door luiheid of tijdgebrek, en dat beangstigt me.’

San Remo
Waar haar vader ooit schitterde vlak voor zijn doorbraak in de jaren tachtig, schittert Angelina dit jaar: in San Remo, het Italiaanse muziekfestival waarvan de nummer één naar het Songfestival mag. Ze brengt als ‘dochter van’ een ode aan Giuseppe; ze zingt er zijn hit La rondine. ‘Het is wel zo eerlijk, hij verdient het,’ zegt ze in een interview. Daarna doet ze gewoon weer haar eigen ding en zingt ze La noia.

Terug naar La noia
Want ze wil niet ergens geplaatst worden, ze wil gek kunnen doen. En dus zingt ze het verhaal van het meisje dat voort huppelt op het door mannen bedachte ritme van de cumbia. Want op deze Colombiaanse danssoort kun je heel wild dansen, ‘en als ik het risico aanga om te struikelen, hou ik in elk geval op met me te vervelen’.

Copyright foto: Andrea Bianchera

Bronnen:

  • Angelina Mango, l’intervista: l’amore, la forza delle donne e Sanremo 2024 | Vanity Fair Italia
  • https://www.ilfattoquotidiano.it/2022/12/03/amici-angelina-mango-parla-della-morte-del-padre-e-stato-pesante-si-e-scatenato-linferno-e-tutto-era-sotto-le-telecamere/6894705/
  • https://www.repubblica.it/spettacoli/musica/2014/05/26/news/mango-87285275/