Gisteravond speelden en zongen achttien landen hun 2016-liedjes in de eerste halve finale. Dat hebben we allemaal gezien. En natuurlijk draait het om die drie minuten (en in sommige gevallen: twee minuut vijfenveertig + tien seconden stilte), maar wat zeiden de artiesten meteen erna, in de eerste momenten seconden na hun optreden, in de wandelgangen, tegen een reporter die hen daar op stond te wachten?

Dit:
(Freddie uit Hongarije)
‘I was flying, I was levitating. I hope I can feel this again and again.’
(Nina Kraljić uit Kroatië)
‘This was the first time in my whole life that I was nervous, singing. Sorry, I’m still shaky. But I think we did a good job.’
(Iveta Mukuchian uit Armenië)
‘It was over too early. Did we rehearse that much, for just these three minutes? It felt like a second.’
(Serhat uit San Marino)
‘It’s something unique and I hope each artist in the world could get this opportunity.’
(Sergey Lazarev uit Rusland)
‘We really had a good time, and I hope the audience also.’
(Minus One uit Cyprus)
‘Electric. It’s insane. I cannot even explain myself.’
(Zoë uit Oostenrijk)
‘I was crying a little. I wanna do this again, please, on Saturday.’
(Jüri Pootsmann uit Estland)
‘I got the adrenaline that I wanted. I am happy. Will we go on? Let the public decide that. It was magic anyway.’
(Deen uit Bosnië)
‘We are very emotional. We are coming back after three years in this beautiful big family.’

En Douwe Bob?
Die was heel, heel duidelijk over hoe juist zijn beslissing was om mee te doen: ‘It was insane. This might be the best experience of my life. Why does it end on Saturday? I wanna do this anytime.’

P.S.
De mooiste woorden in de laatste seconden vóór een Eurovisieoptreden komen van de Italiaanse zangeres Mia Martini. In 1992 zong zij, op haar verjaardag, Rapsodia en werd vierde. Het werd stil. Ze stond klaar. Europa keek toe. Op dat moment roept iemand uit het publiek ‘Tanti auguri, Mia!’ (Gefeliciteerd, Mia!) En toen bleek de brille van de echt grote sterren. Ze giechelde, zei minzaam ‘Grazie’ en begon te zingen.
Allemaal in één ademteug.