Ze twitterde het op 22 mei van dit jaar al, vlak nadat Måneskin het Songfestival had gewonnen: schatjes, hoe gaan we ervoor zorgen dat ik volgend jaar mee mag doen aan #Eurovision ??? xx
Meer dan een halfjaar later is het gelukt. Zangeres S10 (je spreekt haar naam uit als es tien) gaat voor Nederland naar Turijn. Dat maakte AVROTROS vandaag bekend – de song volgt in het voorjaar.
Maar wie is S10 eigenlijk? En waarom mogen we zo blij met haar zijn?  

De blik
Laten we starten met een oude aflevering van Taarten van Abel, misschien wel het puurste kinderprogramma dat de afgelopen twintig jaar op de Nederlandse televisie te zien was. Want wie deze video erbij pakt en op play drukt, maakt kennis met de dan 13-jarige Stien: een meisje met een vermoeide oogopslag, en de stem van een volwassene. En dat is niet zonder reden. Stien heeft namelijk een onstuimige tijd achter de rug. Samen met haar tweelingbroer (Emiel) en moeder (Desiree) is ze net van Abbekerk naar Hoorn verhuisd. ‘Dus het is een beetje druk geweest?’ vat bakker Abel het kennismakingsgesprek samen. Stien knikt bevestigend.

Eerste EP
Drie jaar na het bezoek van bakker Abel verschijnt Stiens – vanaf nu S10 – eerste EP: Antipsychotica. De moeie blikken van het taartenbakkende meisje krijgen, tijdens het afspelen van Intro, plots een andere lading. S10 vertelt dat ze in een kliniek heeft gezeten en dat ze boos is. En verdrietig. En onzeker. Maar ook gelukkig. En dat haar EP eigenlijk een soort van boek is. Of, nou ja, een hoofdstuk. Een hoofdstuk waaruit ze voortdraagt en waarmee ze hoopt te inspireren. ‘Want als ik het kan,’ zegt ze, ‘dan kan jij het ook.’
Het is de start van een EP vol heftige songs. Eén track – Zonder reden – is zelfs zo heftig dat S10, na een optreden in Scheemda, besluit ‘m nooit meer te doen.

De inhoud
Teksten vol littekens dus, op haar eerste twee EP’s Antipsychotica (2017) en Lithium (2018). Titels die verwijzen naar medicijnen die regelmatig worden voorgeschreven na bijvoorbeeld een psychose.
Waarom ben ik altijd degene die slecht hecht?
Ik maak mezelf nog van kant.
(Van kant, 2017)

Wil je me wakker maken als ik denk dat ik niet meer wakker word?
Als ik alles in mezelf keer en denk dat alles instort?
(Maak me wakker, 2018)

Stemmen
Waar die broze – autobiografische – teksten vandaan komen? Die vraag beantwoordt S10 in deze bijzonder openhartige 3voor12-docu: ‘Het was Sinterklaas. En we gingen met de eerste klas van de middelbare school surprises maken. Wij hadden echt een rotsurprise voor iemand gemaakt, en diegene was daar heel erg verdrietig van.’ Een actie die niet onopgemerkt blijft. S10 wordt de klas uitgestuurd en krijgt aan het einde van de les een briefje onder ogen geschoven. ‘Daar stond bijvoorbeeld op: Ik vind Stien intimiderend. En daar waren dan zes turfjes achter gezet. Ik vind dat Stien snel boos wordt. Zeven turfjes. Ik heb begrip voor Stiens situatie. Allemaal dat soort shit. Echt heel fucked up. Dat was de dag waarop ik voor het eerst stemmen in mijn hoofd kreeg.’

Het oordeel
Na drie EP’s (Diamonds volgde later nog), waarmee S10 het taboe dat nog steeds rond psychische problemen hangt poogt te doorbreken, is er sprake van een lichte koerswijziging. Een artistieke alteratie die de naam Snowsniper draagt en verwijst naar Simo Häyhä, een van de meest succesvolle sluipschutters ooit. De Volkskrant beoordeelt het debuut met vier sterren en noemt S10 ‘de meest oorspronkelijke stem in de hedendaagse Nederlandse hiphop’ en NRC spreekt over een flinke stap naar het licht. ‘Dat album, Snowsniper, is een juweel van een debuut. Moeiteloos schakelt ze tussen rap en zang en trekt ze je mee in haar wereld. De muziek klinkt iets luchtiger dan voorgaand werk, de akkoorden minder donker.’

De versnelling
Vanaf dat moment raakt de carrière van S10 in een stroomversnelling. Ze wint een Edison, sleept met Sorry een 3FM Talent Award in de wacht en zingt in Carré, samen met Wende Snijders, Voor alles dat geschreven werd door de in 2015 overleden dichter Joost Zwagerman. Deels omdat ze zich in Zwagermans angsten herkent, deels om anderen ertegen te bewapenen. Daarover vertelt ze bij Op1: ‘Ik heb zoveel shit meegemaakt. Het leven is zó fucked up geweest. Maar dat is eigenlijk bij iedereen zo. Er gebeuren altijd dingen waarover je geen controle hebt. Ik wil laten zien hoe je die controle kunt verliezen, maar ook hoe je die controle weer terug kunt pakken.’ Een persoonlijke ontwikkeling die, nog geen jaar later, prachtig onder woorden wordt gebracht in het duet Niet bang zijn (2020). Daarin richt Wende zich – aangemoedigd door het harpspel van Remy van Kesteren – tot S10:
Jouw tranen zijn oud.
Ga maar, ik maak je vleugels goud.
Ga maar, niemand schopt jou onder de tafel.
Niemand kan jou nog iets maken.

De toekomst
Of de vleugels van S10 inderdaad met een goudlaagje bedekt zijn, weten we uiteraard pas in mei, maar gezien de ambitie van AVROTROS en de selectiecommissie én de ambitie van S10 zelf (‘Ik wil gewoon de beste live act van Nederland worden’) kan het bijna niet anders dan een fijn 2022 worden. Met – voor het eerst sinds 2010 – weer een Nederlandstalige inzending!

En voor wie nog twijfelt aan alles wat deze vrouw in haar mars heeft, luister eens naar…

Adem je in dat ze o.a. samen met Krezip-frontvrouw Jacqueline Govaert schreef:
Geen kind hoort alleen te zijn,
dus mag ik met je mee?

 


Handen van je moeder dat door een twitterende Arjen Lubach tot ‘het mooiste Nederlandstalige liedje van de afgelopen jaren’ uitgeroepen werd:
Ik wil weer terug naar vroeger
toen we alles vroegen.

 


Bag, waarin S10 het lot van een loopjongen beschrijft:
Ik ken een jongen, hij rijdt Gazelle
maar zijn schoenen vertellen een hoop.

De track fungeert als titelsong voor Mocro Maffia, de serie die geïnspireerd is op het gelijknamige boek en gaat over de meedogenloze strijd in de Amsterdamse onderwereld.

 


… en deze machtige mashup met Froukje – dat andere Eurovisiewaardige supertalent.