Nederland was in 2012 het eerste land dat een The Voice-deelnemer naar het Songfestival afvaardigde en deed dat daarna nog een keer met OG3NE. Dit jaar proberen we het voor de derde keer en scheepsrecht hangt in de lucht. Naast Duncan Laurence uit Nederland zijn er in 2019 nog een paar songfestivaldeelnemers die eerder met wisselend succes hun geluk beproefden in The Voice. De verbinding tussen beide zangwedstrijden lijkt toe te nemen. Heb je als Voice-deelnemer een streepje voor of werkt het juist in je nadeel? Welke landen vaardigden de meeste Voice-deelnemers af en is dat een garantie op een hoge klassering? Of juist niet?
Start
In 2010 lanceert John de Mol The Voice in Nederland. Door de audities ‘blind’ te laten plaatsvinden, gaat het in eerste instantie puur om de stem. Uiterlijk en presentatie, die bij andere talentenjachten nogal eens doorslaggevend zijn, zijn van ondergeschikt belang, al spelen ze later in het programma geen onbelangrijke rol. De show slaat, mede door de inzet van bekende coaches, direct aan en wordt één van de best bekeken programma’s. Andere landen zijn al snel geïnteresseerd in het format en inmiddels wordt The Voice in meer dan 150 landen uitgezonden, waaronder veel landen die aan het Songfestival deelnemen.
2012: eerste deelnemer
Omdat The Voice in Nederland begint, is het niet verwonderlijk dat de eerste Voice-deelnemer aan het Songfestival uit ons land komt. In 2012 is Joan Franka de allereerste Songfestivaldeelnemer die bekend is geworden door The Voice. Ze doet mee aan de eerste versie van het programma in 2010 en wordt uiteindelijk in de vierde liveshow uitgeschakeld. Bij haar auditie met een liedje van Nickelback draait alleen coach Roel van Velzen om.
2013: twee deelnemers
In 2013 staan er al twee Voice-deelnemers op het Songfestivalpodium. Rusland stuurt de winnares van 2012, Dina Garipova. Ze wordt vijfde met het nummer What if. Ook België kiest voor een Voice-winnaar. Roberto Bellarosa wint op zeventienjarige leeftijd The Voice Belgique en wordt meteen uitgekozen om naar het Songfestival te gaan. Hij haalt de finale en eindigt uiteindelijk op een twaalfde plek. Ondanks dit relatief weinig verbluffende resultaat hebben de Belgen de smaak te pakken. Maar liefst vijf jaar achter elkaar gaat er voor België een Voice-deelnemer naar het Songfestival.
België
In 2014 is dat Axel Hirsoux, die zich wel via een voorronde moet plaatsen. Hirsoux haalde de finale van The Voice Belgique niet en hetzelfde lot is hem beschoren bij het Songfestival, hij strandt in de halve finale. Maar de Belgen hebben de smaak te pakken. Een jaar later is het de beurt aan Loïc Nottet die in 2014 tweede is geworden bij The Voice Belgique.
Van de Belgische Voice-deelnemers zet hij de gedeelde beste prestatie neer op het Songfestival met een vierde plek. Hij krijgt van Nederland de volle twaalf punten. Nottet is een voorbeeld van iemand die piekt op het juiste moment, in 2015 wint hij ook nog het Franse televisieprogramma Danse Avec Les Stars.
Laura Tesoro geniet al enige bekendheid als soapster als ze meedoet aan The Voice of Vlaanderen waarin ze tweede wordt. In 2016 wordt ze tiende op het Songfestival en vervolgens mag ze Belgium’s Got Talent presenteren.
Het Belgische lustrum aan Voice-deelnemers wordt gevierd met Blanche, de artiestennaam van Ellie Delvaux, die net niet de finale haalt bij The Voice. Met City Lights gooit ze op het Songfestival van 2017 wel hoge ogen door, net als Lottet, vierde te worden.
Vijf jaar Belgische Voice-deelnemers aan het Songfestival levert dus twee vierde, een negende en een tiende plek, en één keer wordt de finale niet gehaald.
Frankrijk, Noorwegen, Azerbeidzjan
Bij de edities van 2014, 2015, 2016 en 2017 sturen meer landen Voice-deelnemers naar het Songfestival maar echt storm loopt het nog niet. De beste prestatie is van de Franse Amir Haddad die zesde wordt op het Songfestival in Zweden (2016), nadat hij eerder bij de Franse versie van The Voice op de derde plaats is geëindigd.
Noorwegen stuurt twee jaar achter elkaar een act die is gelinkt aan The Voice, het levert een achtste (Debrah Scarlett) en tiende plek (Aleksander Wallmann) op.
Opvallend is de deelname van de Azerbeidzjaanse Səmra Rəhimli (Samra) die in twee landen haar geluk beproeft in The Voice. In Turkije haalt ze de kwartfinale en in haar geboorteland Azerbeidzjan wordt ze vierde. Op het Songfestival in Zweden zit er niet meer dan een zeventiende plaats in.
Verenigd Koninkrijk
Engeland, dat automatisch geplaatst is voor de finale maar het laatste decennium steevast matig presteert, probeert het met Voice-deelnemers maar ook dat levert weinig op. In 2015 doet het duo Electro Velvet mee waarvan de helft (Bianca Nicholas) zonder veel succes meedoet aan zowel The X-Factor als The Voice UK. Op het songfestival in Oostenrijk zit er niet meer in dan de vierentwintigste plaats.
Joe Woolford en Jake Shakeshaft nemen los van elkaar deel aan de vierde editie van The Voice UK en worden beiden vroegtijdig uitgeschakeld. Op het Songfestival in Zweden treden ze op als duo maar komen daar ook al niet verder dan die vierentwintigste plaats.
Duitsland
Ook het geplaatste Duitsland heeft er weinig succes mee. Een winnares van The Voice zijn betekent niet automatisch succes op het Songfestival hebben, maar het kan in dit geval ook met de presentatie te maken hebben. Jamie-Lee Kriewitz valt op door haar excentrieke kleding, zelfs al bij de blind audition, waarbij alle juryleden omdraaien.
Ze wint de Duitse versie van The Voice maar haar manga-outfit kan het Eurovisiepubliek in 2016 niet bekoren. Ze wordt laatste met 11 punten.
Griekenland en Denemarken
Ook Griekenland en Denemarken sturen winnaars van The Voice. De Griekse Maria Elena Kyriakou wordt negentiende in 2015. Anja Nissen wint in 2010 de Australische versie van The Voice nadat ze eerder halve finale van Australia’s Got Talent bereikt. Ze heeft Deense ouders en doet in 2017 voor Denemarken mee aan het Songfestival waar ze niet verder komt dan de twintigste plek.
Eerdere talentenshows
Natuurlijk is het niet nieuw: Songfestivaldeelnemers die eerder te zien waren in talentenjachten en zangwedstrijden. In sommige landen was dat zelfs bijna een voorwaarde om mee te kunnen doen. Vooral op de Balkan zijn zangwedstrijden op televisie al decennia populair en regelmatig mag de winnaar of een van de deelnemers naar het Songfestival.
Spanje organiseert sinds 2001 het razend populaire Operacion Triunfo. Verschillende winnaars en deelnemers namen door de jaren heen ook deel aan het Songfestival, in 2018 nog het duo Alfred & Amaia dat op de drieëntwintigste plaats terecht komt.
Pop Idol
Nadat in 2001 op de Britse televisie het programma Pop Idol wordt gelanceerd, nemen veel landen de gewoonte over om deelnemers van de talentenjacht naar het Songfestival af te vaardigen. Het format van Pop Idol wordt aan tal van landen verkocht en plotseling kan iedereen zijn zangkunsten op tv vertonen. En vooral ook laten zien dat hij of zij, totaal niet kon zingen. Schaamteloosheid en plaatsvervangende schaamte zijn de kern van dit format. Het succes van het programma zit hem vooral de auditierondes met tal van deelnemers die totaal gespeend zijn van enig realiteitsbesef over hun eigen kunnen. Toch levert Idols (het programma kreeg in verschillende landen een andere naam) finalisten en winnaars op die wel degelijk iets konden, en uiteindelijk wint één van hen zelfs het Eurovisiesongfestival. Loreen doet in 2004 auditie bij Pop Idol Zweden.
Loreen
Het is bijzonder dat veel van de beelden van de audities bewaard zijn gebleven en dat we daar de artiesten kunnen zien aan het prille begin van de carrière. Nog zonder opsmuk en invloed van stylisten en managers. Loreen bijvoorbeeld heeft nog krullen en zingt met overtuiging een liedje van Alicia Keys. Ze mag door naar de volgende ronde en zal uiteindelijk vierde worden.
In 2012 is bij het Songfestival in Bakoe een heel andere Loreen te zien: een zelfverzekerde artieste die met behulp van een windmachine het publiek wegblaast met het liedje Euphoria en daarmee de overwinning opeist.
Guy Sebastian
Een andere Idolsdeelnemer schopt het minder ver bij het Songfestival maar gebruikt het wel als springplank naar een internationale carrière en is inmiddels een superster. Guy Sebastian is in 2015 de eerste Australische deelnemer aan het Eurovisie Songfestival. Hij doet in 2003 met zijn jas aan auditie voor Australian Idol met het liedje Ribbon in the Sky van Stevie Wonder.
Sebastian wint en doet later ook mee aan World Idol waar hij zevende wordt. In zijn eigen land is het succes enorm. Hij is de enige Australische zanger die zes nummer één hits op zijn naam heeft staan. In 2015 breekt hij internationaal door met zijn deelname aan het Songfestival in Wenen waar hij op de vijfde plaats eindigt. In februari 2019 was hij te zien in de Nederlandse versie van The Voice, maar dan in de finale als counterpart van één van de finalisten. Zijn optreden is ook daar een groot succes, het optreden staat al snel op nummer 1 bij iTunes.
The X-Factor: Australië
Opvallend genoeg is Sebastian nog voor zijn Songfestivaldeelname enkele jaren jurylid van die andere wedstrijd die inmiddels populair is: The X-Factor. Zowel dat programma als Idols zijn in de eerste jaren van de Australische deelname de hofleverancier van de kandidaten, niet zonder succes. Dami Im blaast in haar auditie in 2013 de jury weg met het nummer Hero en wint The X-Factor Australië. In 2016 wordt ze tweede op het Songfestival achter Jamala uit Oekraïne.
In 2017 vaardigt Australië opnieuw een artiest uit die bekend is geworden door zijn deelname aan The X-factor: Isaiah Firebrace. Kijk hier naar zijn auditie-optreden. Een jaar later doet hij zonder hoedje en achternaam mee aan het Songfestival en wordt negende.
Ook in 2018 zet Australië de traditie voort met een kandidaat uit een televisie-talentenjacht. Dit keer is het Jessica Mauboy, die in 2006 tweede wordt bij Idols, nadat ze eerder een buitenauditie heeft gedaan. Bij het Songfestival haalt ze de twintigste plek wat voor Australië de laagste is tot dan toe. Misschien dat het continent daarom in 2019 voor het eerst een deelnemer stuurt (Kate Miller-Heidke) die niet bekend is van een talentenjacht.
Jedward
The X-Factor is ook de springplank voor de excentrieke Ierse tweeling Jedward die twee keer aan het Songfestival deelnemen. Op hun zeventiende doen ze auditie voor de Britse X-Factor en vallen op door hun kapsels, bijdehand gedrag en zelfverzekerdheid en vooral hun matige zangkwaliteiten. Juryvoorzitter Simon Crowley is geen fan maar de rest van de jury geeft het duo de voorkeur van de twijfel.
Jedward haalt de zesde plek in X-Factor. In 2011 en 2012 vertegenwoordigen John en Edward Ierland op het Songfestival en worden respectievelijk achtste (met Lipstick) en negentiende (met Waterline).
Waylon
Ondertussen is er weer een nieuw talentenformat gelanceerd waaraan tussen de goochelaars en breakdancers ook zingende artiesten mee kunnen doen. In navolging van Britain’s Got Talent komt omroep SBS6 met Holland’s Got Talent waaraan ene Waylon in 2008 meedoet. Hij wordt tweede en verliest van een slangenmeisje. Het is de opmaat naar een succesvolle carrière met onder andere twee deelnames aan het Songfestival, in 2014 als deel van The Common Linnets en in 2018 solo .
Douwe Bob
Ook in andere landen is het format te zien maar veel Songfestivaldeelnemers levert het niet op. Exclusief Nederlands is een andere talentenjacht: De beste singer-songwriter van Nederland. Douwe Bob wint in 2012 de eerste editie en vertegenwoordigt Nederland in 2016 op het Songfestival. Later wordt hij coach bij The Voice Kids.
The Voice 2018
Terug naar the Voice. In 2018 is de invloed van The Voice op het deelnemersveld Songfestival ineens behoorlijk groot. Maar liefst acht deelnemers doen eerder mee aan The Voice: Finland, Ierland, IJsland, Spanje, Duitsland, Wit-Rusland, Armenië en Litouwen. Al moet er eerlijk bij vermeld worden dat er voor de Spaanse Alfred García niemand omdraaide bij de blind audition en hij niet verder komt dan een drieëntwintigste plek op het Songfestival.
Wit-Rusland, Litouwen en IJsland stranden in de halve finale, waarin de IJslander zelfs laatste wordt. Zangeres Saaro Alto uit Finland mag dan wel tweede geworden zijn bij zowel de Engelse The X-Factor als de Finse Voice, het leidt tot slechts een vijfentwintigste plek op het Songfestival.
Ook de Ierse kandidaat Ryan O’Shaughnessy doet aan twee talentenjachten mee. Hij schopte het tot de eerste liveshow van The Voice of Ireland en dat is verder dan op basis van zijn auditie met een matige uitvoering van The power of love, waarop hij harde kritiek krijgt en er slechts één coach omdraait, mocht worden verwacht.
Kort daarna doet hij auditie bij Britain’s Got Talent en dat verloopt heel anders. Hij pakt de jury in met een aandoenlijk verhaal over het door hem zelf geschreven liefdesliedje dat voor een meisje is bedoeld van wie hij de naam niet durft te zeggen. Hij wordt uiteindelijk vijfde in de finale maar bij het Songfestival zit er niet meer dan een zestiende plek in.
Van de andere Voice-deelnemers in 2018 wordt Ieva Zasimauskaitė uit Litouwen twaalfde, ze doet in 2012 mee aan The Voice. De meeste punten krijgt Michael Schulte uit Duitsland die vierde wordt met het nummer You let me walk alone. Hij doet ook in 2012 mee aan The Voice en wordt derde. Bij zijn auditie overtuigt hij nog lang niet, er draait slechts één coach om.
The Voice 2019
In de editie van 2019 doen opnieuw meerdere oud-deelnemers van The Voice mee. Zoals Oto Nemsadze voor Georgië die tweede werd bij The Voice Georgia in 2013. De Armeense zangeres Srbuk werd vorig jaar vierde bij The Voice Oekraïne, nadat ze in 2010 al tweede was bij de Armeense versie van X-Factor. De helft van het Duitse duo S!sters deed mee aan The Voice Kids. In België zijn de Walen aan de beurt en dan is een Voice-kandidaat bijna vaste prik. Dit jaar wordt het Eliot die trouwens al sneuvelde in de eerste Voice-live show.
Opvallend is de inzending van Frankrijk. Bilal Hassani doet in 2014 als vijftienjarige mee aan The Voice Kids in een keurig bloesje en met een brilletje. Zijn keuze voor Rise like a phoenix lijkt niet geheel toevallig als je zijn verdere ontwikkeling in ogenschouw neemt.
Andere deelnemers van dit jaar die opvielen in talentenshows zijn o.a. Lucas Hänni van Zwitserland (winnaar van Deutschland sucht den Superstar in 2012) en Engelse zanger Michael Rice die in 2014 werd uitgeschakeld in de bootcampronde van The X Factor.
Vorig jaar was hij de winnaar van All Together Now, een nieuwe talentenjacht op de BBC, die vanaf dit najaar bij RTL4 in Nederland te zien is. De deelnemers treden op voor 100 muziekprofessionals waarbij het de bedoeling is dat er zoveel mogelijk van hen opstaan om mee te zingen.
The Voice of Holland: OG3NE
In The Voice 2014 blazen de zussen Lisa, Amy en Shelly als de formatie OG3NE de jury tijdens de auditie al omver met hun spectaculaire samenzang. Natuurlijk draait coach Marco Borsato meteen, maar ook Trijntje Oosterhuis en de andere twee volgen snel.
OG3NE wint in 2014 het vijfde seizoen van The Voice of Holland en doet twee jaar later mee aan het Songfestival. Daar worden ze elfde in de finale.
The Voice of Holland: Duncan Laurence
En natuurlijk is er dit jaar onze eigen Duncan Laurence, die als Duncan de Moor de halve finale haalt van The Voice of Holland in 2014. Bij zijn auditie (met Sing van Ed Sheeran) draait Marco Borsato al na twintig seconden om. Geen goede graadmeter, want dat doet hij om de haverklap. Bij de eerste hoge noot is ook Ilse de Lange (helft van The Common Linnets, Nederland 2014) overtuigd.
Coach Ali B draait pas op het laatste moment om en Trijntje Oosterhuis ziet het niet direct in de zanger en drukt niet op de rode knop. De auditie van Duncan is het in hetzelfde jaar dat Trijntje voor Nederland meedoet aan het Songfestival, en de finale niet haalt.
Duncan kiest Ilse de Lange als coach, die contact met hem houdt, zijn zelfgeschreven Arcade hoort en de selectiecommissie voor het Songfestival tipt.
Na het songfestival
Vaak komt het niet voor, maar we vinden twee artiesten die na het Songfestival nog meedoen aan The Voice. Aminata Savadogo vertegenwoordigt Letland in 2015 in Wenen en eindigt met Love Injected op een verdienstelijke zesde plek. Ze schrijft vervolgens de Letse inzending voor het jaar daarna en doet in 2016 mee aan de The Voice Russia waar ze in de knock outs wordt uitgeschakeld.
De Poolse zangeres Magda Tul wordt in 2011 laatste in de halve finale waarin ze als eerste moet aantreden. Haar performance is flets en weinig krachtig. Magda Tul zint op revanche en doet in 2013 met succes met Crazy in Love van Beyoncé mee aan The Voice. De vier coaches draaien om maar het vervolg is niet overtuigend, ze strandt in de knock-out fase.
Het lijkt er op dat weinig Songfestivaldeelnemers hun geluk later nog eens beproeven bij The Voice. Lena, de winnares van het Songfestival in 2010 is wel vier seizoenen lang coach bij The Voice Kids.
Garantie op succes
Uit deze inventarisatie is duidelijk geworden dat de verschillende talentenjachten op de televisie in toenemende mate worden gezien als een bron om uit te putten. In de editie van 2019 heeft meer dan eenderde van de kandidaten in het verleden aan zo’n soort tv-wedstrijd meegedaan. Soms gebeurt het al meteen, veel vaker moet een artiest een paar jaar wachten. Talentenjachten zijn een springplank naar van alles, dus ook naar het Songfestival. Voor beginnende artiesten is het een manier om zich, zeker in het populaire genre, in de picture te zingen.
Voor landen is het in ieder geval geen garantie voor succes. Eén keer won een ex-deelnemers van zo’n televisietalentenjacht het Songfestival: Loreen voor Zweden, die eerder Pop Idols won. Naast verschillende toptien-noteringen staan net zoveel afvallers en matige klasseringen. Populariteit via een programma als The Voice geldt natuurlijk met name voor het eigen land. Het is maar heel zelden dat een artiest op die manier internationaal doorbreekt, dus dat geeft nauwelijks een voorsprong in de bekendheid.
Een oud-Voice deelnemer heeft tot nu nog nooit het Songfestival gewonnen. We hopen natuurlijk van harte dat daar dit jaar verandering in komt. Tot die tijd doen we het met een liedje dat The Voice heet, want daarmee kun je dus wel het Songfestival winnen.