Te soft voor rockfestivals, te elektronisch voor folkfestivals en te ongrijpbaar om het écht te kunnen maken in de underground clubscene. Het is een kleine greep uit de vele afwijzingen die de Oekraïense band Go_A de afgelopen jaren ontving. Er was nauwelijks animo voor de band en geld voor een debuutplaat – laat staan om zichzelf te kunnen bedruipen – was er al hélemaal niet. Toch hield Go_A voet bij stuk. Ze bleven de muziek maken die ze wilden maken en werden daar, de afgelopen weken, voor beloond. Uit meer dan achthonderd aanmeldingen dreef hun Solovey (‘Nachtegaal’) naar boven – het lied waarmee zij Oekraïne vertegenwoordigen in Rotterdam.

Dat Go_A een band is die niet snel bij de pakken gaat neerzitten, moge duidelijk zijn. Een instelling die zélfs tijdens het schrijven van hun Eurovisielied duidelijk de kop opstak. Over de totstandkoming van Solovey vertelde de band in een interview het volgende: ‘We waren gestart met het schrijven van een trendy liedje – een beetje Eurovisiestijl. Maar toen beseften we dat onze fans daar helemaal niet op zitten te wachten. Dus zijn we van voor af aan begonnen, en schreven we een liedje dat onze houding en emoties volledig weerspiegelt. Maar toen moest het nog binnen die drie minuten passen.’

Stapelverliefd
De band husselde wat met de coupletten, verlegde de focus van het lied en kreeg waar het op hoopte: een liedje van minder dan drie minuten. En toen diende het volgende probleem zich aan. ‘Een Oekraïens volkswijsje vormde de basis voor de tekst, maar dat was natuurlijk in strijd met de Eurovisieregels,’ vertelt de band in hetzelfde gesprek. Met als gevolg dat zangeres Kateryna Pavlenko de tekst volledig moest herschrijven. In tegenstelling tot het origineel loopt het in Solovey wél goed af met de protagonist: een meisje dat tot over haar oren verliefd is. ‘Ik liep naar beneden, de vallei in, om rozen te plukken. Ik verzamelde bloemen en vlocht ze tot een krans…’ Toch vraagt ze, zo nu en dan, wél om advies. ‘Nachtegaal, wat moet ik toch doen? Ik kan hem niet vergeten.’

Gecontroleerde schreeuw
Het leuke aan de tekst van Solovey is dat het verschillende verwijzingen naar pysanky bevat: de vaak felgekleurde Oekraïense eieren. Van alle eieren uit Oost-Europa misschien wel de bekendste. Vaak worden er herkenbare elementen uit de natuur (planten, kruiden, dieren, insecten) in de schilderingen van zo’n ei verwerkt. En ook gebruikt zangeres Kateryna haar stem op een wel héél bijzondere manier. Ze past een traditionele techniek, die van de white voice, toe waarbij je op zoek gaat naar het natuurlijke geluid van je stem. Je gooit je keel volledig open, laat lucht ontsnappen om vervolgens klanken te produceren die iets weg hebben van een gecontroleerde schreeuw.

Verwachtingen
En dat alles vloeit dus voort uit die ene missie: terug naar de oorsprong met een combinatie van folk en elektronische muziek. En dan is er nog die eigenzinnige, ietwat gekke, naam: Go_A. Go staat voor ‘gaan’ en A verwijst naar Alfa, de eerste letter van het Griekse alfabet. Een naam die prima past bij de Oekraïense groep die, jaar in jaar uit, iedere cameraploeg aan zich voorbij zag gaan. Over de dingen die sinds kort in gang zijn gezet: ‘Het is allemaal erg interessant en tegelijkertijd lastig. Toen we hoorden dat we, uit meer dan achthonderd deelnemers, bij de laatste zestien zaten, waren we blij én bang omdat we ons televisieoptreden moesten voorbereiden. Eigenlijk hadden we daar nog maar nauwelijks over nagedacht. […] En nu staan we hier. Zonder platenlabel, zonder producer, zonder manager of enige andere ondersteuning.’

Meer weten over de andere inzendingen van 2020? Klik hier.