Zo, dat is een frisse keuze: vandaag maakte omroep AVROTROS bekend dat Claude (21) Nederland gaat vertegenwoordigen op het Eurovisie Songfestival van 2025.

Na het gedoe van de 2024-editie van het Songfestival (samengevat in zo min mogelijk woorden: diskwalificatie van Joost Klein, vrijspreken van Joost Klein, logisch opnieuw kiezen voor Joost Klein, terugtrekken van Joost Klein) moest de selectiecommissie verder zoeken. Er werden ruim driehonderd liedjes ingezonden, en na luisteren en schiften en ongetwijfeld shortlisten en klinken op de uiteindelijke keuze, is Claude de naam.

Elementen
We kennen Claude sinds een paar jaar, we kennen zijn dansbare aanstekelijkheid, zijn lach, zijn bijzondere persoonlijke verhaal en natuurlijk zijn half Franse, half Nederlandse songs – en al die elementen doen vermoeden dat de Nederlandse bijdrage aan het festival een vrolijke en energieke zal zijn (ook al horen we de Claude’s song pas in het vroege voorjaar).

Levensverhaal
Maar wat weten we van hem? Een klein stukje van zijn levensverhaal: op negenjarige leeftijd vlucht Claude Kiambe met zijn moeder, zijn drie broers en drie zussen vanuit het door rebellenbewegingen en conflicten geteisterde Congo naar Nederland. In Alkmaar komen ze in een asielzoekerscentrum terecht. Zijn eerste herinnering is de kou. ‘Ik zag allerlei mensen fietsen in korte broek en met korte mouwen, terwijl ik liep te rillen. Alleen die fietsen al, ik vroeg me af waar ik terecht was gekomen.’ Maar hij heeft het naar zijn zin in het azc: ‘Iedereen daar heeft van alles meegemaakt, maar juist daarom hadden ze een positieve mindset, want we hadden het allemaal zoveel slechter gehad.’

Zelf
Ook ziet hij er een optreden van Orchestre Partout, een multicultureel orkest dat een mengeling brengt van ‘Koerdische dansen, Syrische ballades en knetterende grooves’. Hij wordt erdoor gegrepen en wil vanaf dat moment ook zelf zingen. De familie verhuist naar Enkhuizen en Claude zet zijn eerste stappen. In 2019 doet hij mee aan The Voice Kids. Op dat moment gaat het hem vooral om het cadeau dat hij in ruil voor zijn deelname krijgt, namelijk een tripje naar Disneyland Parijs, maar het zingen en optreden bevalt hem ook erg goed.

Eerste nummer
Zó goed, dat hij in 2022 meedoet aan een talentenjacht van platenlabel Cloud 9 Music en een contract bij hen wint. Dat jaar brengt hij zijn eerste nummer uit, Ladada (zie onder). Het verrast hem als hij met een klasgenoot van zijn hotelschoolopleiding in de auto zit en zijn nummer voor het eerst op de radio hoort. Een grappige conversatie volgt (‘Dit ben ik.’ ‘Nee, dit ben jij niet!’), en het nummer wordt een nummer één hit, gauw opgevolgd door een andere hit (Layla) en een samenwerking met Suzan & Freek, die resulteert in hit nummer drie: Vas-y (ga maar).

2023 – 2024
Na een eigen clubtour in 2023 en een gepland optreden als voorprogramma bij zijn grote idool Stromae (die vanwege ziekte zijn optredens helaas af moet zeggen), volgt in het najaar van 2024 een prachtige deelname aan het televisieprogramma Beste Zangers én een debuutalbum, onder de titel Parler Français.

Zó bijzonder
En als hij in december, vorige week nog, in Utrecht optreedt, zingt hij behalve zijn eigen nummers ook songs van Jacquel Brel, en – opnieuw – Stromae en zegt hij meerdere keren vol ongeloof: ‘Zó bijzonder wat er allemaal gebeurt! Zó bijzonder!’
Claude, laat dat dan ook maar het motto van 2025 zijn, als je in Basel in de halve finale gaat zingen: ‘Zó bijzonder!’

Tenslotte, voor een nadere muzikale kennismaking: Claude in drie songs.

2022: Ladada (Mon dernier mot)
Veel overtuigender en overweldigender kon de pas negentienjarige Claude in 2022 niet de Nederlandse popmuziek in stormen. We maakten kennis met de vloeiende manier waarop Claude zijn moedertaal Frans en tweede taal Nederlands met elkaar samen laat vallen. Daarbij allitereert en binnenrijmt hij er in beide talen op los: 

Is dit de laatste ronde
Is dit la fin d’amour
Ik ben mezelf niet meer
On être ensemble pour toujours
Stem in mijn hoofd, gaat maar door
Ik hoor je naam encore, encore

In een mum van tijd is Ladada (Mon dernier mot) een monsterhit; het staat wekenlang bovenaan de Nederlandse hitlijsten, haalt dubbel platina, en de iets later uitgebrachte Engels-Franse versie wordt in veel Europese landen gedraaid.

 

2023: Layla
In het voorjaar van 2023, een half jaar na Ladada, is Claude terug met een tweede single. Waar Ladada een gebroken hart bezingt, laat Claude in Layla horen ook te kunnen spelen, met thematiek en met taal. De titel komt voort uit een songtekstprobleempje: Claude en zijn twee vaste schrijfpartners wilden iets met de ‘lay’-klank, maar kwamen niet tot goede woorden, tot een van hen er simpelweg de naam Layla van maakt. Het nummer vervlecht opnieuw het Frans en Nederlands met elkaar, soms binnen een en dezelfde zin:

Iedereen zit je achterna
Maar je suis different, ben anders, ja
Dus ik tel tot drie, zeg un deux trois
Lay-lay-lay-layla
Mag ik met je meegaan
Dan zijn we samen eenzaam
Oh regardez là

Net als Ladada bracht Claude het nummer Layla voor het eerst live bij de Coen en Sander Show. Dj Sander Lantinga, zelf lid van de Nederlandse selectiecommissie voor het Eurovisie Songfestival, wierp toen al het balletje op: ‘In al die tweeënveertig landen doet niemand wat jij doet. Ik denk dat het een match zou zijn, Claude.’ Na wat aarzelen antwoordde Claude met een ‘oui’, en ‘het zou wel heel vet zijn.’

2024: Beste Zangers
Als jongste deelnemer aan het programma ooit maakte Claude veel indruk in De Beste Zangers 2024, vooral met zijn veelzijdigheid in muziekstijlen en sterke vocale prestaties. Zo ‘ver-claude-de’ (zijn eigen woorden) de zanger een van de eerste singles van zangeres SERA, Only us, tot het wederom half Nederlands-, half Franstalige Indépendant (zie video). Ook het Engelstalige genre pakte hij aan, met vertolkingen van bijvoorbeeld Michael Jacksons Man in the mirror en Fire van The Pointer Sistes. Gevoeliger en intiemer waren zijn covers van Toen ik je zag van Hero, Hannah Mae’s De Kerkstraat, en zijn duet met Matthijn Buwalda, Mooi van Marco Borsato. De broers van Tangerine, mede-deelnemers, verzuchtten tijdens een van de afleveringen een mooie samenvatting van wat ons tijdens een ver-claude-d Eurovisie nog te wachten staat: ‘Dit is echt vakmanschap.’