We zijn in de groene heuvels van Noord-Ierland. Aan het eind van de weg die langs het kleine meer loopt, vinden we Bellaghy, een dorpje met pakweg duizend inwoners. Bezienswaardig zijn het stadskasteel en het oude huis van schrijver Seamus Heany. En wellicht binnenkort ook het geboortehuis van ene Brooke Scullion. Wie?

Brooke Scullion
‘You ain’t seen the best of me yet. Remember my name.’
Jolene Conway, leider van het schoolkoor van St Patrick’s College in Maghera, weet het nog goed. Dat waren de laatste woorden die Brooke zong tijdens de eindmusical. Het is haast profetisch, zegt ze. Ze was de ster van Fame, de musical waaruit de zin afkomstig is, en al veel eerder – op tienjarige leeftijd – blies ze in de aula haar schoolrivalen van hun sokken in een talentenjacht. Ze zong het nummer Stay van Rihanna – opnieuw haast profetisch – want tien jaar later (in 2020) verruilt ze dan weliswaar de aula voor het megamiljoenenpodium van The Voice UK, maar ze behoudt het liedje. In de knock-outfase zingt ze zichzelf ermee naar de finale.

The Wolfe Tones
Brooke’s ploegmaatjes van camogie (een Ierse balsport met een stick) zitten in hun clubhuis en kijken tv. Ze posten een yell op Instagram – ‘Camogs out in force tonight!! Our Brooke through to the next round!!’ Allemaal online, want Brooke staat aan de andere kant van de tv, in Londen, in de liveshow. Brooke Scullion is niet meer alleen van Bellaghy. Ze is van Great Britain én Northern Ireland.

Dana
We zijn twee jaar verder, in 2022. Het meisje uit County Derry krijgt, vlak voor haar deelname aan de Ierse nationale finale voor het Songfestival, steun van een andere oude Eurovisiebelofte uit County Derry: Dana. Een belofte die destijds uitkwam, want Dana won glansrijk in 1970 met haar All kinds of everything.

‘Ik was de Derry girl die won, Phil Coulter (ook uit Derry) schreef Puppet on a string (VK 1967), en Johnny Logan’s vader kwam uit Derry. Zijn zoon won drie keer, dus dat zijn vijf Derry-overwinningen. Het zou geweldig zijn als de nieuwe Derry girl zou zorgen voor de zesde.’ Ze concludeert: ‘Ik zou haar graag ontmoeten en dan geef ik haar alle adviezen die ze nodig heeft.’

Het meisje uit County Derry
‘Ik heb geprobeerd met Dana in contact te komen en ik heb haar denk ik zó erg lastiggevallen dat ze vast hoopt dat ik haar met rust laat nadat ze met me heeft gepraat’, grapt Brooke backstage in de studio waar de nationale finale plaatsvindt.

Twee jaar eerder stond ze ook backstage, bij The Voice. Ze weet nog dat Tom Jones daar ook stond. ‘Ik droeg mooie kleren maar wel heel lelijke schoenen, en ik zei tegen hem, ‘kijk niet naar m’n schoenen, ik ga ze nog verwisselen’, waarop hij heel hard moest lachen.

Broer
Haar hele familie was er destijds ook bij in Londen, en die hielden haar beide benen op de grond. ‘Zij vertelden mij nooit dat ik briljant was. Overal waar ik begon te zingen, verliet mijn broer de kamer.’ Haar broer dacht wel even dat ze een diva geworden was toen ze klaagde over moeheid tijdens de opnames, maar toen hij zag hoe hard ze werkte, realiseerde hij zich hoe groots het eigenlijk was.

En nu staat ze er weer, deze keer in Dublin voor The Late Late Show Eurovision Special.

Peggy en Sheila
In de zaal, in het publiek, zitten twee oudgedienden op haar te wachten: haar beide oma’s, Peggy en Sheila. Zij waren er ook in Londen, en ze groeiden uit tot heuse sterren, de trouwste supporters, de knuffeloma’s van The Voice UK.

Haar eerste muzikale herinnering was de Ierse volksmuziek die klonk in het huis van oma Sheila in de afgelegen bergen, waar Sheila zelf als klein meisje dagelijks vanaf liep – mijlen ver – om naar school te gaan.

Belfast
Brooke zelf ging verder weg. Na haar middelbare school vloog ze uit. Ze ging naar de toneelschool in Belfast, slechts een uurtje rijden van haar oude dorp. Maar het leven en wonen in de hallen van de campus beviel haar niet. ‘Het studentenleven wordt verheerlijkt. Je denkt dat het leuk is om weg van huis te zijn, maar dat was het voor mij totaal niet. Ik verloor er mijn creativiteit en stopte mijn muziek ver weg.’

Bellaghy
Maar sinds haar deelname aan The Voice is die liefde weer terug. Het geheim? ‘Het geluk dat ik uit een klein dorpje kom waar de mensen elkaar de wereld gunnen en elkaar willen helpen.’ En misschien kan Dana haar ook verder helpen. En misschien Meghan Trainor (haar oude coach in The Voice) ook wel!

That’s rich
Brooke gaat That’s rich zingen, een punkpopnummer geschreven door Izzy Warner en Carl Zane, en geïnspireerd door Debbie Harry (van Blondie) en rockmuziek uit de vroege jaren ’00. ‘Mijn ouders vinden het geen leuk liedje’, zegt ze. Maar goed, daar gaat ze.

Drie minuten lang is ze wat Ierland van haar verlangt: de grote overwinnaar uit een lang aanslepend relatieprobleem met haar (ex-)vriendje, want ze doorziet eindelijk zijn valse beschuldigingen: ‘That’s rich’ (coming from you). Ze wint de nationale finale.

Derry girl
Een hele show lang is Brooke Scullian van Great Britain, Northern Ireland én Ireland – van de hele British Isles. Maar daarna is ze weer een Derry girl, ploegmaat, Debbie Harry-fan en vriendin van Peggy en Sheila.