Op welke leeftijdsgroep richt een Eurovisieliedje zich? Junioren, senioren? Of iets ertussenin? Dat laatste, volgens het door de Denen gekozen duo Fyr og Flamme (‘Vuur en vlam’). Ze schrijven het trots in hun Insta-bio: ‘Wij zijn tieneridolen die door je ouders begrepen kunnen worden.’

Tijdmachine
Wie naar de opvallende Deense keuze luistert voelt het meteen: de jaren tachtig zijn in een tijdmachine gestapt en naar 2021 gezapt. Wie de twee mannen van Fyr og Flamme vervolgens bekijkt, ziet het nog beter: een en al bandplooibroek. En verder: synthesizerfeestje en een meezingmelodie die duidelijk familie is van wat Denemarken in 1982 stuurde, van wat Denemarken in 1983 stuurde, van wat Denemarken in 1984 stuurde, van wat Denemarken in 1985 stuurde en van wat Denemarken in 1986 stuurde.

Nee
‘Nee,’ zeggen Jesper Groth (32), de ene helft van het duo, die nog maar nét in de jaren tachtig geboren is, en Laurits Emanuel (34), de andere helft, die ten tijde van de boven genoemde Deense songfestivalinzendingen ook nog niet bestond.
Nee?
‘Nee,’ zeggen ze, ‘onze muziek moet niet gezien worden als een tijdreis naar de jaren tachtig. We hebben geen schrik voor een beetje nostalgie, maar we hebben nooit voor onszelf een dogma uitgesproken over welke soort muziek we willen maken. Toevallig vinden we een bepaalde sound leuk, en toevallig heeft die wat lijntjes met de jaren tachtig.’

Triest maar vrolijk
Ook goed. Maar luister even naar hun eerste twee hits (het Eurovisienummer is pas hun derde single): Menneskeforbruger (hiernaast) en Kamæleon (onder).
En luister ook wat de heren over hun teksten zeggen: ‘In de jaren tachtig stond je in een discotheek te dansen op een vrolijk liedje met een enorm trieste tekst. Dat vinden we ongelooflijk interessant. Onze muziek gaat vaak over onbeantwoorde gevoelens, over liefde die verloren gaat, over harten die breken. Je kunt je afvragen of daarop te dansen valt? In de jaren tachtig dus wel.’

Inhoud
Klopt dat ook met hun eigen teksten? In Menneskeforbruger alvast wel. De titel betekent zoiets als ‘mensenverbruiker’ en de eerste zin maakt het meteen duidelijk:
De nacht heeft veel van zijn kinderen met de verkeerde mee zien gaan, en toen ik met jou meeging, werd ik een van hen.
In Kamæleon is het al niet veel gezelliger:
Ik kan een charlatan voor je zijn, een onschuldig kind, een besluiteloos watje of een Superman, maar wie had je gedacht dat je voor mij kon zijn, als je me nooit eens belt?
Dat soort zinnen zingen – en dan swingen met je torenhaar en je pasteljasje.

Op een dansvloer
Toch ligt het in liedje drie (het was logisch dat ze er de Deense voorronde, Melodi Grand Prix, ruim mee wonnen, na twee monsterhits, na vele interviews, na de bekendheid van Jesper die toch al groot was, hij is namelijk een populair acteur in tv-series en satirische programma’s) een beetje anders.
Daar gaan we – zonder al teveel ellende – terug naar de middelbare-school-disco en de eerste verliefdheid. De titel Øve os på hinanden betekent ‘Oefenen op elkaar’ en dit zijn wat zinnen uit het lied:
De tijd staat stil, waar wachten we op?
Jouw ogen zijn dezelfde als die van mij, dus ik zet een danspas in.
Niemand weet hoe dit moet, dus laten we op elkaar oefenen.
Binnenkort zijn we twee volwassenen: jij bent de vrouw, ik ben de man.
De tijd staat stil, je jurk is lichtblauw.
(Op een dansvloer) waar harten opzwellen en breken.
(Op een dansvloer) en we zullen nooit méér leven dan nu.

Is dit serieus?
Voor het eerst sinds de taalregel in 1998 losgelaten werd zingen de Denen dus weer eens volledig in de eigen taal, en dat is charmant. Dat Fyr og flamme in eigen land een komeet zijn is ook helder. Maar zal Europa hier iets mee kunnen? Zal het niet teveel vragen oproepen? Zoals: is dit serieus bedoeld?
Daarover zegt Laurits, die ook alle songs schrijft:
‘Dat wordt ons heel vaak gevraagd, en zo gek is dat ook niet, omdat Jesper net veel satire heeft gemaakt, maar het antwoord is: Nee, dit is absoluut geen grap. Logisch dat mensen het zich afvragen, maar laat het duidelijk zijn: wij doen dit zonder enige ironie. Dit is geen sketch.’

Aardappels schillen
Ook zonder ironie: de Eurovisieblijheid bij Fyr og Flamme. Ze hadden in 2018 al eens een (niet uitgekozen en niet uitgebracht) nummer ingestuurd, dat Russisk roulette heette – en na het winnen van de voorronde van 2021 riep Jesper:
‘We willen twaalf punten van Malta!’
En Laurits: ‘Dit wordt vanaf nu een ondertitel bij alles wat we doen, zelfs bij het aardappels schillen.’
En toen ze bij de voorronde hun lied nog eens mochten zingen veranderden ze de belangrijkste tekstregel –
Hele gulvet er gået fra forstanden, la’ os øve på hinanden (‘De hele dansvloer gaat uit zijn dak, laten we oefenen op elkaar’)
werd:
Vi vandt hele lortet, så hvad fanden, la’ os røre ved hinanden! (‘We hebben deze shit gewonnen, dus what the hell, laten we elkaar aanraken!’)