Wat betekent Birth Of A New Age, de Nederlandse bijdrage van 2021, voor iemand die veel van Jeangu Macrooys achtergronden deelt? Rocher Koendjbiharie, hoofdredacteur van Expreszo.nl, schreef er deze column over.
Over enkele weken is het dan eindelijk zo ver: het Eurovisie Songfestival te Rotterdam. Het festival dat voor menig persoon in onze gemeenschap een grote viering is. Helaas is dat niet het geval voor ondergetekende. Het is misschien vloeken in de kerk, maar ik moet toch bekennen dat ik niet veel met het Songfestival heb. Dit jaar kijk ik er echter anders tegenaan, en dat heeft maar één reden: Jeangu Macrooy, de persoon die Nederland dit jaar vertegenwoordigt tijdens de competitie.
Ik had de eer om hem vorig jaar te mogen ontmoeten tijdens de 3FM Pride-uitzending, en Jeangu is een empathische en getalenteerde man. Toen was ik al van mening dat zijn zachtaardigheid en creativiteit een aanwinst zijn voor onze gemeenschap, en dat is in de tussentijd alleen maar toegenomen. Laatst las ik ook het interview met hem op Eurostory over zijn nieuwe nummer Birth of a New Age’ de songtekst, de totstandkoming van het nummer en meer. Veel van wat hij zei resoneerde met mijn eigen gedachtes en gevoelens. Maar afgezien van al deze aspecten heeft mijn bewondering voor Jeangu nog een reden. Hij is iemand waar ik mezelf in kan zien. Niet op de muzikale manier, want niemand wil mij horen zingen. Maar wel op de manier dat ik een queer man van kleur in de spotlights zie staan die onvoorwaardelijk zichzelf is. In het kader van representatie is het zo belangrijk dat Jeangu Macrooy straks op dat podium staat en de sterren van de hemel zingt.
Jeangu en ik delen meer dan alleen de melanine in onze huid of ons queer zijn. We delen ook de biculturaliteit die we beiden hebben en voelen in de wortels die ons verbinden met Suriname. Jeangu is geboren en opgegroeid in Suriname en verhuisde in 2014 naar Nederland. Die reis lijkt op de reis van mijn vader, die ook geboren is in Suriname en decennia terug naar Nederland kwam. Jeangu’s wortels in Suriname zijn sterker dan die van mij, maar toch voel ik die verbinding met hem.
Die verbinding voel ik ook via Birth of a New Age. In het nummer zijn passages Sranantongo – de taal die men spreekt in Suriname – te horen. De zinnen die Jeangu al preachend zingt, zijn gebaseerd op het gezegde ‘Mi Na Afu Sensi, No Wan Man E Broko Mi’. Letterlijk vertaald: ‘Ik ben een halve cent, je kan me niet breken’. Die halve cent is inderdaad niet te breken, niet verder klein te krijgen, en zal dus krachtig zegevieren ondanks dat er neergekeken wordt op hem.
Op het einde van het nummer zingt Jeangu ‘We are the birth of a new age’. Als ik die woorden hoor, dan voel ik inderdaad dat een nieuw tijdperk aanbreekt. Een tijdperk van een diepere vorm van verzet, namelijk het verzet van ons zijn. Een tijdperk waarin we niet meer te breken zijn. En een tijdperk van zegevieren van de nalatenschap van zij die voor ons kwamen.
Dus over enkele weken krijgt Jeangu douze points van mij, en zal ik uit volle borst meezingen dat ik een halve cent ben, en dat niemand mij kan breken.
Rocher Koendjbiharie (hij/hem) is schrijver en activist. Hij is hoofdredacteur van Expreszo.nl en heeft daarnaast ook geschreven voor De Correspondent, Lilith Magazine en meer. Voor hem is zijn de pen de manier om de wereld een betere plek te maken.
Deze column verscheen gelijktijdig op www.expreszo.nl.