Maar wat zal er gebeuren met al die Eurovisieliedjes van 2020, die dat ene podium nooit zullen bereiken? Wat moet er worden van al die zorgvuldig uitgestippelde dromen, die hun apotheose moesten vinden in die ene drie minuten in Rotterdam? Victoria – de Bulgaarse zangeres die hoog in alle peilingen stond – geeft antwoord. Met nieuwe muziek.

Afgelopen week was het precies een jaar geleden dat Bulgarije haar naar voren schoof. Victoria zou het de laatste jaren zo succesvolle land vertegenwoordigen op het Eurovisie Songfestival in Rotterdam, en haar nummer Tears getting sober schiep hoge verwachtingen. Toen kwam de Covid-19-pandemie. In een openhartig interview vertelt ze nu: ‘Ik zat in de auto met Genoveva, mijn producer. Ze werd gebeld. We waren net ter hoogte van een tankstation, dus ze gaf een ruk aan het stuur en we pakten nog net de afslag. Toen we stilstonden, nam ze op. Ze luisterde even. Toen hing ze op en staarde door het raam naar buiten. Ik zei: ‘Ze cancelen het Songfestival.’ Ze keek me alleen maar aan en knikte.

Pijn
Het gehele Songfestival van 2020 werd geannuleerd, de ingezonden liedjes mochten niet mee naar 2021 en zouden voor altijd in het vacuüm zweven van dat niet bestaande Eurovisiejaar. ‘Vanaf dat moment heb ik niet meer naar Tears getting sober geluisterd,’ vertelt Victoria nu. ‘Soms kwam het langs op de radio of draaide iemand in mijn buurt het. Dan riep ik: ‘Zet af!’, maar jammer genoeg deden ze dat niet altijd. Ik weet uit mijn hoofd nog precies hoe het nummer ging, maar ik kan het niet meer spelen, niet meer zingen. Het doet nog altijd pijn.’

Bij het schrijven van nieuw materiaal merkt ze dat ze telkens weer terugkomt bij dat ene nummer. ‘Dat is niet goed, want ik kan er niets mee. Maar wat ik ook schrijf of maak, ik wil het telkens vergelijken. Ik probeer dat van me af te schudden, mezelf ervan te overtuigen dat ik betere dingen kan maken. Dat is moeilijk, maar niet onmogelijk.’

Vooruit
En nu is-ie er dan, de voorzichtige blik naar 2021. Met een nieuw nummer, dat ze deze zomer schreef tijdens een songwriting camp met meer dan vijfentwintig andere artiesten, schrijvers en producers uit verschillende Europese landen. De videoclip van Ugly cry wordt gekenmerkt door een sterke Game of Thrones-achtige sfeer, inclusief Victoria die door anonieme gedaantes op een troon wordt gehesen en een kroon krijgt. Geen toevallige keuze: Victoria heeft een grote verandering ervaren sinds Eurovisie in haar leven kwam. ‘Opeens heeft iedereen iets te zeggen over jou en over de muziek die je maakt. Wat ben jij zelf dan nog, en wat is het beeld dat anderen van je creëren?’ In het refrein zingt ze:

Zeg me dat je van mijn betere kant houdt
De mooie leugens die ik je laat zien
Nooit mijn lelijke huilen
Dan hoef ik er niet mee te zitten als je weggaat zonder  afscheid te nemen

De klok tikt terug
Wordt Ugly cry Victoria’s inzending voor Rotterdam 2021? Het is mogelijk, maar meer kanshebbers zullen volgen; minstens drie schreef ze er tijdens het songwriting camp, en die zullen meegaan naar de Bulgaarse interne selectie.

Ugly cry laat hoe dan ook zien en horen dat Victoria doorgaat op de muzikale weg die ze afgelopen jaar is ingeslagen: die van duistere, hypnotiserende nummers die vaak woorden geven aan een mentale getroebleerdheid.

‘Mijn hart staat stil,’ zingt ze in het tweede couplet, ‘Als de wijzer van een kapotte klok.’ In de video staat de klok die op dat moment in beeld komt niet stil, maar loopt achteruit. Zo is dit moment voor de zangeres er een van terug- én vooruitkijken. In het interview vertelt ze: ‘Een jaar geleden was ik Victoria die niet in zichzelf geloofde. Ik hield niet van hoe ik eruitzag en wat ik met mijn muziek deed. Ik vroeg me af of ik wel talent had. Eurovisie gaf me zekerheid en balans.’

In het laatste shot van de videoclip staat Victoria op de grond vóór haar troon. De troon waar ze door mensen op werd gezet. Die mensen zijn weg. De zangeres is in haar eentje en houdt zelf de toorts vast waarmee ze waarschijnlijk zojuist de troon in brand heeft gestoken. Die verdwijnt achter haar, in de vlammen. Tijd om vooruit te gaan.