Voor mij is Eurovisie iets kantlijnigs, iets waar ik pas aandacht aan besteed als de rest van de bladzijde mij niets meer te bieden heeft. Denk ik. Denk ik, toch. Tot het moment dat de herkenningsmelodie klinkt. Dan veranderen de binnenkanten van mijn oorschelpen in fluweel en is het kantlijnige hoofdpuntig geworden. Natuurlijk heeft dat te maken met vroeger, dat … »
