VICTORIA had het Eurovisie Songfestival kunnen winnen; met Tears getting sober was ze in 2020 een van de favorieten bij de Eurovisie-bookmakers. Maar het Songfestival ging niet door, en daarna zong ze het nummer nooit meer. Vorig jaar werd de song intern gekozen, maar nu heeft het team rond de zangeres de deuren en ramen geopend. Zes liedjes bracht ze afgelopen tijd uit, vijf ervan verschenen op haar vandaag uitgebrachte EP, en een van die liedjes gaat naar Eurovisie. Maar welke?

Welk nummer VICTORIA ook kiest, het zal hoe dan ook deel zijn van een groter verhaal. Afgelopen weken bracht ze om de paar dagen een nieuw nummer van haar EP uit, en steeds probeerde ze duidelijk te maken dat die nummers voor haar samen een verhaal zijn. Dat verhaal heet a little dramatic, en eigenlijk begon het al in november.

Eerst even dit…
Toen verscheen namelijk UGLY CRY, waarmee de zangeres een duidelijke punt achter 2020 zette. Dit nummer belandde niet op haar EP, maar doet wél mee aan de selectie voor Eurovisie. De video baarde opzien: de kroon die haar door fans, bookmakers en andere betrokkenen was opgezet, zette ze demonstratief af, waarna ze ook nog even de troon in de fik stak. Het was tijd om vooruit te kijken, en met dit nummer startte ze haar zoektocht naar de inzending voor Bulgarije voor het Eurovisie Songfestival van 2021 in Rotterdam.

Dat zou dus, alsnog, dit nummer kunnen worden – al staat het als enige kandidaat niet op de EP. Het laat hoe dan ook zien en horen dat VICTORIA weliswaar een doorstart heeft gemaakt, maar ook duidelijk de route voortzet die ze al was ingeslagen: die van duistere, hypnotiserende nummers die op verschillende manieren een mentale getroebleerdheid aan het licht brengen. Dat geldt zeker ook voor de nummers die in februari de selectie compleet maakten, al is daar ook vaker ruimte voor hoop.

imaginary friend
Het eerste nummer van haar EP, imaginary friend, verscheen op Valentijnsdag op haar YouTube-kanaal, en zette daarmee volgens VICTORIA meteen de toon voor de hele EP. Het nummer, ook al een kandidaat in 2020, gaat over liefde, maar dan de keerzijde ervan: ‘Het beschrijft hoe onbeantwoorde liefde je kan laten voelen. Ook al houd je met heel je hart van iemand, als die liefde niet wederzijds is, heb je niets.’

‘Ik mis je telefoontjes,’ begint het nummer. ‘Je stem is kalmerend als valium.’ Het zal niet de laatste keer zijn dat verdoving en medicatie een rol spelen in VICTORIA’s teksten. ‘Hoe kun je iemand missen die je nooit echt gekend hebt?’ vraagt ze zich af in het refrein. ‘Soms voelt het alsof ik je heb verzonnen. Was je er wel echt, denkbeeldige vriend?’

growing up is getting old
Het tweede nummer van de EP werd als laatste gepresenteerd – een heel bewuste keuze van het team vanwege de boodschap van hoop. ‘Een boodschap van VICTORIA aan VICTORIA,’ vertelt de zangeres.

‘Ik speel Tetris met mijn emoties, probeer ze allemaal binnenin te houden.’ Zo begint het nummer, dat in rake metaforen probeert uit te leggen hoe zwaar het kan zijn om eenzaamheid, angst en paniek als een oceaan mee te dragen in je hoofd. Je sluit alle deuren en zet je rug ertegenaan om het water binnen te houden, maar de kracht die dat kost vermoeit je, zuigt je langzaam leeg. Maar misschien, denkt de zangeres hardop, misschien kan ik ooit een deur opendoen en het water betreden, eroverheen lopen en al die angsten achter me laten.

growing up is getting old is een van de eerste nummers die VICTORIA schreef, en het deed al mee in de interne selectie voor Eurovisie 2020. Dat het nu weer een kanshebber is, en ook op de EP verschijnt, komt mede doordat het lied voor de zangeres persoonlijk zo belangrijk is. ‘Als ik dit zing moet ik altijd denken aan mijn ouders, mijn zus, mijn vrienden – de mensen die me het dierbaarst zijn. Naar hen keer ik terug als ik probeer te snappen wat mijn doel op aarde is. Ik hoop dat mensen dat horen, en dat ze net zo verliefd op het nummer worden als ik.’

dive into unknown
Een nieuw nummer dan, geschreven tijdens een songwriting camp aan de Bulgaarse kust, in de coronaluwe zomer van 2020. Het was de fase waarin VICTORIA, zo vertelde ze later in een interview, nog volop aan het verwerken was wat haar dat voorjaar door die pandemie was ‘afgepakt’. Aan het begin van het nummer, dat ze met dezelfde personen schreef als Tears getting sober, omschrijft ze hoe ze gek wordt van de ‘echo’s van kabaal’ van de tijden daarvoor. ‘Ik kan geen beslissingen nemen, net als eb en vloed.’

Maar dan is er het moment van ommekeer, en ze vertelt hoe dat ontstond. ‘We luisterden naar de geluiden van de Zwarte Zee, keken van een afstand naar het water, en toen begon iemand met een akkoord – dat was een magisch moment.’ Het was ook het moment waarop de zangeres eindelijk wist wat ze wilde. In het refrein zingt ze: ‘Misschien verlies ik alles, maar het enige wat ik zeker weet, is dat ik niet zal groeien als ik hier blijf. Dus ik laat los en ik duik.’

phantom pain
Met het vierde nummer – een persoonlijke favoriet van VICTORIA – zet de zangeres naar eigen zeggen een andere fase van de EP in. Haar verhaal lijkt zich vanaf nu naar binnen te keren, waar het echt pijn doet.

Echt pijn? Fantoompijn – de pijn die je kunt voelen op de ‘plek’ waar een verloren ledemaat zich bevond – is feitelijk een ‘vergissing’ van de zenuwen en het brein, maar is daardoor niet minder pijnlijk – integendeel. VICTORIA koppelt dit verschijnsel aan liefdesverdriet: waar de ander was, is nu leegte, en die leegte doet pijn. Zo’n pijn dat ze zich afvraagt: ‘Wat wordt de volgende fase? Dat mijn hart mijn lichaam uit klopt? Dat het dan allemaal stopt?’

En verder dalen we af, de diepte in van dit duistere lied – je zou kunnen zeggen: het meest van alle nummers neigend naar Billie Eilish. ‘Ze stellen medicatie voor,’ zingt VICTORIA. ‘Ze zeggen dat ik hulp moet zoeken, want er ontbreekt een deel van mij en ik weet niet hoe ik verder moet.’ Terwijl ze kijkt naar een spiegelbeeld dat niet doet wat het moet doen, besluit ze: ‘Misschien zie ik mijzelf de volgende keer niet meer.’ Dat zinspeelt op een nog veel duisterder oplossing om van de fantoompijn af te komen.

En inderdaad, wanneer phantom pain afgelopen lijkt, klinkt opeens de proloog op het volgende nummer. ‘Kom naar de begrafenis, probeer op te gaan in het publiek. (…) Je zou sorry moeten zeggen (…), maar nu ben je te laat, en het is zo’n zonde: hier lig ik begraven.’

the funeral song
Het laatste nummer van de EP begint op een zondagochtend, in alle vroegte, om zes uur. Men maakt zich klaar voor de begrafenis. De ik-persoon zou willen dat ze erbij kon zijn, samen met hen een traantje kon laten, kon vertellen ‘hoe geweldig ik was’. In de video kijkt ze van achter een zwarte sluier naar zichzelf in de kist, legt met een skelethand een bloem op haar eigen lichaam, en zingt: ‘Het leven is een gekmakende puinhoop, je probeert zo hard om er wat van te maken, totdat je uiteindelijk – hoe treurig – op de begrafenis beseft: je ging allang door een hel.’ Maar de laatste keer dat ze dat refrein zingt, is de ‘je’ vervangen door ‘ik’, en is het besef aan het einde veranderd: niet dat het leven een hel was, maar: ’Nu heb ik geen problemen meer’.

Als je daar zou kunnen staan, na het einde van je leven, wat zou je dan zeggen tegen jezelf? ‘Ik was veel te aardig’ zingt VICTORIA. ‘Ik had eerlijker naar mezelf mogen zijn, minder vast moeten blijven zitten in al die ellende.’ Niet voor niets citeert ze in het persbericht rondom de release van het nummer de wereldberoemde drag queen RuPaul Charles: ‘If you can’t love yourself, how the hell are you going to love somebody else?’ Die boodschap kennen we ook nog van Tears getting sober, het Eurovisielied van 2020 dat VICTORIA schreef nadat twee jonge mensen in haar team kort na elkaar een paniekaanval hadden gehad.

POLL: Wat vinden jullie?
En nu moet VICTORIA kiezen. De EP is er, maar welk nummer wordt de Eurovisie-inzending? Ze zal zelf, in overleg met haar team, beslissen, én met behulp van iedereen die zijn mening wil geven. Dat kan op een speciale website die de Bulgaren hebben geopend; tot maandag 1 maart kunnen daar reacties op de verschillende songs worden achtergelaten. Wij zijn benieuwd wat jullie vinden, dus starten ook onze eigen poll.

Met welk nummer moet VICTORIA volgens jullie deelnemen aan het Eurovisie Songfestival 2021?