• Met ingang van het Eurovisie Songfestival 1966 ging de taalregel in: elk liedje moest gezongen worden in een van de landstalen van de deelnemer. Deze taalregel werd begin jaren zeventig even losgelaten, maar al snel weer hersteld. Tot 1999: toen was de taalkeuze weer vrij.
  • Oostenrijk won met het lied Merci, chérie van Udo Jürgens. Hij deed voor de derde opeenvolgende keer mee, en was nu dus ultiem succesvol. Zijn grootse carrière in met name de Duitstalige landen was toen al begonnen, maar zou in volle glorie voortduren tot zijn plotselinge dood in 2014.
  • De puntentelling: elk land had tien juryleden, die naar believen drie punten mochten verdelen. Alle punten van de jury werden opgeteld en vertaald in officiële scores: 5 voor het land dat de jury bovenaan had staan, 3 voor nummer twee en 1 voor nummer drie.
  • Italië zond voor de derde keer Domenico Modugno. Tijdens de repetities bleek hij niet tevreden met de samenwerking met het orkest. Op de laatste repetitie, op zaterdag, trad Modugno opeens op met een eigen combo van drie man, het lied had dus een ander arrangement. Dat was tegen de regels. Daarbij was het lied nu langer dan drie minuten. Uiteraard werd de zanger daar op aangesproken. Hij dreigde zich terug te trekken. Tijdens het Italiaanse San Remo-festival (dat tevens als nationale voorronde dienst doet) had hij het lied in duet met Gigliola Cinquetti gezongen, de Eurovisiewinnares van 1964. De producers van het '66-festival overwogen om haar in aller ijl over te laten komen om Dio, come ti amo te zingen. Maar daar was simpelweg geen tijd meer voor. De European Broadcasting Union had geen keus en besloot toe te geven. Daardoor werd de Italiaanse inzending van dat jaar de eerste zonder orkest en ook het enige Eurovisielied dat ooit langer dan drie minuten heeft geduurd. Uiteindelijk had het allemaal weinig zin gehad: Modugno werd allerlaatste, met nul punten.  Het lied werd overigens na het festival een aardige hit, ook in Gigliola Cinquetti's versie, en in die van Shirley Bassey, die een Engelse versie zong.
  • De Nederlandse Milly Scott was de allereerste gekleurde zangeres op het Eurovisiepodium. Later zou ze tijdens interviews en op haar eigen website aangeven dat ze vermoedde dat haar lage score (2 punten) iets te maken had met racisme.
  • De zangeressen die respectievelijk tweede en derde werden, Lill Lindfors (Zweden) en Åse Kleveland (Noorwegen) zouden later, in 1985 en 1986, het festival presenteren.